Autismespectrumstoornissen: diagnostiek in neurocognitief perspectief

Samenvatting

Autismespectrumstoornissen (ASS) worden gekenmerkt door problemen in de sociale interactie, problemen in de communicatie en beperkte en repetitieve interesses en gedragingen. Er is een groeiend besef van de genetische factoren en de neurobiologische problemen die aan het gedragsbeeld ten grondslag liggen. Het ontwikkelen van valide en betrouwbare instrumenten om de symptomen die bij autisme horen in beeld te brengen heeft tot positieve ontwikkelingen geleid op het gebied van vroegdiagnostiek. Tegelijkertijd heeft onderzoek zich gericht op onderliggende cognitieve mechanismen die het gedragsbeeld van autisme kunnen verklaren. Hoewel geen van de cognitieve verklaringskaders in staat is het fenotype van ASS volledig te verklaren, biedt neurocognitief onderzoek de mogelijkheid om een sterkte-zwakteanalyse te maken van het functioneren van individuen met ASS. Daarbij kunnen relatieve sterktes worden ingezet om voor zwakke vaardigheden te compenseren, of kan er gericht worden gewerkt aan het optimaliseren van de omgeving.