Meekijken vanachter je ogen

Abstract

Bea leerde haar eigen gedachten te bekijken. Dit observerende vermogen hebben we allemaal. Neem maar eens een willekeurig voorwerp voor je zoals een pen. Ga even rustig zitten en neem die pen aandachtig waar. Wat merk je dan? Je ziet de kleur, het oppervlak, het materiaal, de vorm en de lengte. Misschien heb je er gedachten over: ‘wat een mooie pen’ of ‘hé, deze lijkt erg op de pen die ik vroeger had’. Maar er gebeurt tegelijkertijd nog iets. Het gaat zo vanzelf dat je het nauwelijks merkt. Je neemt tegelijkertijd ook waar dat je de pen waarneemt. Zonder te oordelen ben je er getuige van dat je een pen observeert en dat je daar gedachten over hebt. Je kijkt bij wijze van spreken over je eigen schouder mee. In de psychologie noemt men dit ‘het observerende zelf’.