Keesjen

Overzicht

Ik had nog nauwelijks met mijn’¹ zakdoek het stof van de bank² van’ t prieeltjen³ geslagen, en was bezig, op mijn gemak nedergezeten, met de oogen op het loodsjen⁴, het plaatsjen⁵ en het hekjen gericht, mij te verlustigen⁶ in het denkbeeld, hoe goed alles bij mijn’ oom en tante in de verw⁷ was, als de plaatsdeur openging en Keesjen verscheen. Daar hij den geheelen tuin dóór moest, om ter plaatse zijner bestemming⁸ te komen, en hij bijna zeventig jaar op zijne schouders torschte⁹ had ik tijds genoeg om op te merken dat er iets aan scheelde¹⁰. Hij strompelde¹¹ eerst bijna tegen de rollaag¹² aan, waarop hij niet scheen verdacht te wezen¹³, schoon hij er sedert jaren alle morgens om half tien¹⁴ ure overheen moest stappen; hij liet den zondagschen rok van mijn oom, dien hij over den arm had, door het zand sleepen¹⁵, en voor hij den appelboom voorbij was, was de borstel¹⁶ dien hij in de hand hield, tweemaal gevallen. Als hij nader kwam, zag ik dat zijn wangen zeer bleek en fletsch¹⁷ waren, onder zijn niet zeer netjes onderhouden¹⁸ baard; zijn geheele gelaat was betrokken¹⁹; zijn oogen waren dof, en toen hij mij voorbijging was het niet als anders: „lief weêrtjen, mijnheer!“ maar hij nam zijn’ hoed stilzwijgend af, en strompelde naar het plaatsjen.

Observe the form of the deminutive in -jen i. st. of in je, a peculiarity of this author.