Overzicht
Aan het slot van zijn Convivium Fabulosum (1522) laat Erasmus de vriendelijke Lieven de Beste binnenkomen, die het gehele gezelschap, dat hij aan tafel treft, tegen de volgende dag bij zich aan een convivium theologicum nodigt. Een van de gasten moppert, dat dit dan wel een scythisch, een weinig vrolijk geval zal worden. Maar Lieven antwoordt, dat er niets amusanters bestaat dan wanneer er in ernst over beuzelingen gepraat wordt.
This is a preview of subscription content, log in via an institution.
Buying options
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Learn about institutional subscriptionsPreview
Unable to display preview. Download preview PDF.
Referenzen
M. E. Kronenberg, Verboden boeken en opstandige drukkers in de Hervormingsti d, serie Patria XLIV, Amsterdam 1948, blz. 14; P. Frédéricq, Corp. docum. inq., V, p. 401, no. 756, een brief van Aleander aan de paus, met de voorzichtige aanduiding ‘chi V. S. Rma pote ben pensar, che volio dire’, namelijk Erasmus.
Paraenesis van de bisschop en Responsio van Zwingli in zijn Apologeticus archeteles, Corp. ref. 88, blz. 263–327.
Het hof van Rome mint geen schapen zonder wol, Wie geeft, verhoort het graa , voor and’ren sluit ’t zijn hol.
O. Clemen, Alte Einblattdrucke, Lietzmanns Kleine Texte, 86, Bonn 1911, S. 18ff., naar J. A. Schmeller, Carmina Burana, 4. Aufl., Breslau 1904, S. 22f.
J. O. Andersen, Ov’erfor Kirikebruddet, Kobnhavn 1917, blz. 139 vv.
L. von Pastor, Geschichte der Päpste, Bd. VI, Freiburg 1909, S. 96.
Onus ecclesiae temporibus hisce deplorandis etc., Landshute 1524, s. 1. 1531, U. B. Leiden; H. Werner, DieFlugschrift‘onus ecclesiae’ (1519), Giessen 1901.
Deutsche Reiclstagsaikten unter Karl V, Bd. II, Gotha 1896, I, S. 670ff. ; C. Mirbt, Quellen zur Geschichte des Papsttums, 4. Aufl., Tübingen 1924, S. 259.
Jos. Lortz, Die Reformation in Deutschland, II. Bd., 3. Aufl., Freiburg 1949, S. 99.
C. Mirbt, a.a.O., S. 267; H. Keusch, Der Index der verbotenen Bucher, I. Bd., Bonn 1893, S. 396ff. ; in 1758 is duidelijk gemaakt, dat een ketterse uitgave van het Consilium bedoeld was.
A dyaloge of Sir Thomas More... touchyng the pestylent secte ofLuther and Tyndale, 1529; Tyndale, An answer unto Sir Th. M. dialoge, 1531; More, The Confutacyon of Tyndale’s Answere, 1532, The second parte, 1533. Zie de artikelen van dr. E. Flessemanvan Leer in het NAKG XLIII, 1960, blz. 143-164 en XLIV, 1961, blz. 65–86, en van R. Pineas, XLV, 1963, blz. 65–74.
Nicolaus Stagefyr seu Herbornius O.F.M., Confutatio Lutheranismi danici anno 1530 conscripta, ed. Ludov. Schmitt S.J., Ad claras aquas (Quaracchi) 1902.
Herborn, Locorum communium adversus hujus temporis haereses enchiridion, 1528, ed. P. Schlager, Corpus Catlholicorum, XII, 1927.
Jo. Eckius, Enchiridion locorum communium adversus Lutheranos, s.l. 1525, Bibl. Thysiana, Leiden.
Vgl. Lortz, a.a.O., II, S. 169f.
Vgl. voor ons land M. E. Kronenberg, a.w. en het artikel Uitgaven van Luther verschenen in de Nederlanden tot 1549 in NAKG XL, 1954, blz. 1–25.
Conc. Trid., sess. IV, 1546 apr. 8.
A Bossuet, Histoire des variations des Eglises protestantes, Oeuvres, t. 4me, Paris, 1841, p. 143, 145.
(Th. de Bèze) Histoire ecclésiastique des Eglises réformées au Royaume de France, ed. Marzial, Lille 1841, t. I, p. 74 ss., n.a.v. de affaire de la rue S. Jacques.
Was von dem yetz auszgeschribnem Tridentischen Concilio zuhalten sei. Drei gespräch, s.l. Anno etc. LI, Biii (U.B., Leiden) .
‘Per esser gii aversari dottissimi, in magior numero et naturalmente havendo ingegno barbarn, atroce et inflexibile,’ anoniem advies uit 1538, geciteerd bij R. Seeberg, Lehrbuch der Dogmengeschichte, Bd. IV, 2–3. Aufl., Leipzig 1917, S. 712, Anm. 1. Lortz citeert eveneens een zestiende-eeuwse getuige, die verklaarde : ‘als een clericus enige werkelijke kennis verkrijgt, sluit hij zich bij de hervormers aan.’
Aan de keurvorst van Saksen, over de avondmaalspractijk, van de Koburg, 1530 aug. 26, W. A. Br. V 1697 en 1699.
Lortz, a.a.O., II S. 175; I S 162 : ‘Luther ist von der Wurzel her subjectivistisch angelegt,’ vgl. II 409: ‘dem objektiv Universalen fremd... kein ausgesprochener Denker, dafür um so mehr Temperament und Erleber...,’ enz.
Calvijn aan Farel, 1539 maart, ep. 164, Op. Calv. X, 331.
Calvijn aan Zébédée, 1539 mei 19, ep. 171, Op. Calv. X, 344.
Calvijn aan du Tailly, 1540 mei, ep. 218 Op. caiv. XI, 38.
Calvijn aan Farel (niet verzonden), 1540 dec. 22, ep. 268, Op. Calv. XI, 139.
A Bucer, Acta colloquii in comitiis imperii Ratisponae habiti, Argentorati 1541, ook in het duits; Melanchton, Acta in conventu Ratisponensicontinentiaquae sequuntur, Witenbergae 1541; Liber Ratisbonensis, Corp. Ref. (Op. Mei.) IV, 190–238; Calvin, Les Actes de la iournée imperiale tenue en la cité de Regespourg l’an 1541, Op. Calv. V, 509–684.
Corp. Cath. VII : F. Hünermann, Gasp. Contarini, Gegenreformatorische Schriften, Münster 1923;
Th. Brieger, Die Rechtfertigungslehre des Card. Contarini, Theol. Stud. u. Krit., 54, 1872, S. 87–150; P. R. E. 3., s. v. Contarini; Hünermann in Lex. f. Theol. u. Kirche s. v. Contarini.
Calvijn aan Farel, 1541 mei 11, ep. 308, Op. Calv. XI, 215.
Vgl. Augustinus, Enchiridion II, 8.
‘Fides etiam appellatur fiducia — fides etiam quandoque appellatur fiducia,’ ed. Hünermann, S. XXXV.
Th. Kolde, P. R. E. 3. Aufl., 16, 552, 5. Joh. Pistorius, die de ‘verworfene,’ de ‘übergangene’ en de ’verglichene Artikel’ precies opsomt, zegt zelf van deze laatste, dat ze zo kort en onvolledig zijn, dat bij voorbeeld het artikel de iustificatione nog nadere toelichting van wege de Kerken behoeft, Corp. Ref. IV, 445.
Giovanni di Valdés, Alfabeto christiano, introd., note e appendici di B. Croce (Biblioteca di cultura modema n. 311), Bari 1938; het spaanse origineel is niet bekend,
vgl. Edmondo Cione, Juan di Valdis con una completa bibliografie (Bibi. di colt. mod. n. 312), Bari 1938. Zie mijn Juan de Valdés, reformator in Spanje en Italië 1529–1541 in: Meded. der Kon. led. Akademie v. Wet., afd. Lett., n.r. dl. 25 no. 3, 1962.
Alfabeto, ed. Croce, p. 13.
ib. p. 16.
ib. p. 19, 83.
ib. p. 98.
ib. p. 12.
ib. p. 22.
ib. p. 105.
ib. p. 19.
L. von Ranke, Die römischen Päpste in den letzten vier Jahrhunderten, Phaidon-Verlag, S. 148.
K. Benrath, Die Summa der H. Schrift, Leipzig 1880, met o.a. facsimile van het titelblad der ital. uitg. ; J. J. van Toorenenbergen, Het oudste Nederlandsche verboden boek, Leiden 1882; vgl. F. S. Knipscheer in Ned. Archief v. Kerkgeschiedenis, dl 32 t.o. blz. 173 en dl 33, blz. 62–65; Kronenberg, a.w., reg. i. v. Summa.
Verboden boek, blz. 115.
ib. blz. 129.
ib. blz. 135.
ih. blz. 142.
ib. blz. 175 vv.
Mij stond een herdruk van de italiaanse tekst ten dienste in de uitgave Von der Wohltat Christi, von einem evangel. Doktor der Theologie, Leipzig 1855.
Beneficio, p. 48.
ib. p. 20.
ib. p. 38.
C. Corvisieri, Compendio dei processi del Santo Uff zio di Roma, Archivio della Società Romana di Storia Patria, vol. III, 1880, p. 261–290.
Bij Corvisieri, Archivio, p. 449–471; Lauchert, Lex.f. Th. u. Κ., s. v. Morone.
Bij Corvisieri, Archivio, p. 283–286; Jedin in Lex. f. Th. u. Κ., s. v. Pole.
Giac. Manzon, Estratto del processo di Pietro Carnesecchi, Miscellanea di Storia italiana X, 1870, p. 187–573, het vonnis p. 553–573.
Commentarium in Bullam Pauli III. Licet ab initio etc., MDCCL, bij Reusch, Index, I, S. 177–179.
E. Stakemeier, Der Kampf um Augustin auf dem Tridentinum, Paderborn 1937, S. 8, vgl. 220ff. ; Harnack, Lehrbuch der Dogmengeschichte, Tübingen 1886, III S. 605, vgl. 5. Aufl. S. 711; Lortz, a.a.O., II S. 600.
Harnack, 5. Aufl. 1932, S. 710ff.
ib. S. 696.
Op. Caiv. V, ρ. 365–384 en 385–416.
Stakemeier, a.a.O., S. 221.
Harnack, a.a.O., S. 716.
H. Rückert, Die Rechtfertigungslehre auf dem Tridentinischen Konzil, Bonn 1925, S. 246.
Harnack, a.a.O., S. 717.
Conc. Trid. V, S. 612 sqq.; Rückert, a.a.O., S. 246f.
Rückert, a.a.O., S. 246f., alwaar de bewijsplaatsen.
Tom. V van het Concilium Tridentinum, ed. St. Ehses Friburgi Brisg. 1911.
Conc. Trid. V, S. 581–590; bij Rückert, a.a.O., S. 239ff.; men eergelijke ook de tegengestelde exclamaties van Aur. Philipputius en Ludov. Vitrarius, ald., S. 244, Anm. 1.
Stakemeier, a.a. O., S. 45, 168, 180.
a.a.O., S. 216–222.
Naar Augustinus, De gratia et libero arbitrio VIII, 20.
Vgl. de Cannes de iustificatione, vooral 10–13. C. 12 wijst de enkele fiducia af.
Vgl. can. 19, 20, 27.
Rückert, a.a.O., S. 259.
Stakemeier, a.a.O., S. 222.
Lortz, a.a.O., II, S. 146ff.
Lortz, a.a.O., II, S. 183. Vgl. S. 92, 93: ’Man darf wirklich überlegen, ob nicht die Abspaltungsbewegung hätte aufgehalten werden können, wenn Luther und seine Mitstreiter lebendig erlebt hätten, in ihrer religiösen und seelsorglichen Not von den Vertretern der Kirche, verstanden zu sein... Und ganz gewiss gab damals (1519), wie überhaupt von 1517 bis 1521/’25 auch dies dem werdenden Reformator die Überzeugung, auf den rechten Weg zu sein, dass seiner tiefen Not und seinem ganzen Einsatz so wenig und oft gar kein religiöses Verständnis antwortete.’
Rights and permissions
Copyright information
© 1966 Martinus Nijhoff, The Hague, Netherlands
About this chapter
Cite this chapter
van den Brink, J.N.B. (1966). Controversen in de Zestiende Eeuw. In: Ecclesia II. Springer, Dordrecht. https://doi.org/10.1007/978-94-015-5853-2_8
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-94-015-5853-2_8
Publisher Name: Springer, Dordrecht
Print ISBN: 978-94-015-4480-1
Online ISBN: 978-94-015-5853-2
eBook Packages: Springer Book Archive