Regulen van de Bestieringe des Verstants

Zusammenfassung

De gewoonten der menfchen is zodanig, dat zy, zo dikwijls als zy enige gelijkheit tuffchen twee dingen bemerken, van beide het geen oordeelen, ’t welk zy van een van beide waar hebben bevonden, zelfs hier in, daar in zy verfcheiden zijn. Zy dan, op gelijke wijze de ^d wetenfchappen, die geheel in de kennis van ’t gemoed beftaan, met de kunften, die enige oeffening des lighaams, en ^e hebbelijkheit verëiffchen, qualijk vergelijkende, en ziende dat alle kunften niet te gelijk van de zelfde menfch geleert moeten worden, maar dat de geen lichtelijker een zeer goed werk-meefter word, die niet meer dan een enig ambacht pleegt, om dat de zelfde handen niet zo gevoeghelijk bequaam gemaakt konnen worden om de Landen te bouwen, en op de çijter te fpelen, of veel diergeofficiis, non tam commodè, quàm unico ex illis poffunt aptari; idem de fcientiis etiam crediderunt, illafque pro diverfitate objectorum ab invicem diftinguentes, fingulas feorfim & aliis omnibus omiffis quærendas effe funt arbitrati. In quo fanè decepti funt. Nam cùm fcientiæ omnes nihil aliud fint quàm humana fapientia, quæ femper una & eadem manet, quantumvis differentibus fubjecftis applicata, nec majorem ab illis diftinctionem mutuatur, quàm solis lumen à rerum, quas illuftrat, varietate, non opus eft ingenia limitibus ullis cohibere; neque enim nos unius veritatis cognitio, veluti unius artis ufus, ab alterius inventione dimovet, fed potius juvat.