Samenvatting
Het eeg is een belangrijk diagnosticum voor epilepsie. Het wordt vooral gebruikt voor classificatie, maar ook om de diagnose aannemelijk te maken en om iets over de prognose te zeggen. Een eeg is een elektrische meting van de potentiaalverschillen over de schedel. Gemiddeld worden daar twintig elektroden voor gebruikt die zodanig worden aangebracht dat de relatieve positie van een elektrode voor een grote of kleine schedel hetzelfde is.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Literatuur
Zwarts M, Dijk G van, Putten M van, Mess W, red. Leerboek klinische neurofysiologie. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2014.
Epilepsiesyndromen: http://www.epilepsydiagnosis.org
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
Copyright information
© 2018 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media B.V.
About this chapter
Cite this chapter
Leijten, F.S.S. (2018). Eeg en epilepsie. In: Epilepsie. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-368-2058-5_2
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-2058-5_2
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-368-2057-8
Online ISBN: 978-90-368-2058-5
eBook Packages: Dutch language eBook collection