De ziekte van Parkinson en Levodopa

Samenvatting

De ziekte van Parkinson ontstaat door een tekort aan dopamine in de hersenen en het verstoorde evenwicht tussen acetylcholine en dopamine aldaar. Het is een centraal neurologische aandoening die ernstige motorische gebreken veroorzaakt. Behandeling bestaat doorgaans uit toedienen van Levodopa, parasympathicolytica, fysiotherapeutische bewegingsprogramma’s en psychologische hulpverlening. Levodopa kan de symptomen van de ziekte van Parkinson bestrijden, maar uiteindelijk raakt het middel uitgewerkt. Langdurige medicamenteuze behandeling met middelen die zich binden aan dopaminereceptoren, leiden tot dyskinesie en psycho-emotionele bijwerkingen zoals angsten, verwardheid, obsessief gedrag, dwangmatig gedrag en zelfs hallucinaties. Als gevolg van het gebruik van dopaminerge middelen kan er orthostatische hypotensie optreden waardoor de fysiotherapeut alert moet zijn op een verhoogd valgevaar en adviezen moet geven om het gevaar voor de patiënt te reduceren.