Abstract
In de periode 2004-2007 heb ik onderzoek gedaan naar kennisproductiviteit (Stam, 2007). Doel van dit ontwerpgerichte onderzoek (Van Aken, 2005) was om een methode te ontwikkelen waarmee kennisproductiviteit kan worden gediagnosticeerd en versterkt. Deze methode, de zogenoemde ‘Kennisproductiviteitsversterker’ (kpv ), is gebaseerd op de inzichten uit zowel de kennismanagementliteratuur (Davenport & Prusak, 1998; Nonaka & Takeuchi, 1995; Weggeman, 1997) als de inzichten uit de literatuur met betrekking tot het meten van intellectueel kapitaal (Edvinsson & Malone, 1997; Stewart, 1997; Sveiby, 1997). In het onderzoek is kennismanagement gedefinieerd als ‘alle bewuste activiteiten die erop gericht zijn de kennisproductiviteit te verbeteren’. Het meten van intellectueel kapitaal is de discipline die zich bezighoudt met het identificeren en meten van op kennis gebaseerde prestaties. Belangrijk uitgangspunt van dit onderzoek was dat beide disciplines elkaar kunnen versterken, omdat meer bewustzijn over de op kennis gebaseerde prestaties bijdraagt aan het vermogen om beleid te maken voor verbeteringen. In dit onderzoek komen de begrippen kennismanagement en intellectueel kapitaal bij elkaar in de definitie van het begrip kennisproductiviteit: ‘het proces van kenniscreatie dat leidt tot incrementele en radicale innovatie’. In deze definitie heeft ‘het proces van kenniscreatie’ betrekking op de combinatie van activiteiten waarin kennis tot stand komt (de kennisprocessen). In het onderzoek is dit proces van kenniscreatie geoperationaliseerd aan de hand van het corporate curriculum (Kessels, 1996). Het laatste deel van de definitie (‘incrementele en radicale vernieuwingen’) heeft betrekking op de resultaten die het gevolg zijn van de toepassing van kennis die tot stand is gekomen in het proces van kenniscreatie. Het onderscheid tussen incrementele en radicale innovatie is gebaseerd op het paradigma van hetpunctuated equilibrium (Zegveld, 2000). Hierbij verwijst incrementele innovatie naar de verbeteringen van bestaande activiteiten (de dingen beter doen). Radicale vernieuwingen verwijst naar veranderingen die fundamenteel afwijken van de bestaande activiteiten (betere dingen doen).
This is a preview of subscription content, log in via an institution.
Buying options
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Learn about institutional subscriptionsPreview
Unable to display preview. Download preview PDF.
Literatuur
Aken, J.E. van (2005). Management research as a design science: articulating the research products of mode 2 knowledge production.British Journal of Management, 16 (1), 19–36.
Argyris, C., & Schön, D.A. (1978).Organizational learning. New York: Addison Wesley.
Bateson, G. (1972).Steps to an ecology of mind. New York: Ballantine Books.
Boisot, M.H. (1998).Knowledge assets. Oxford: Oxford University Press.
Christensen, C.M. (2005).The innovator's dilemma. New York: Collins Business Essentials.
Davenport, T.H., & Prusak, L. (1998).Kennismanagement in de praktijk. Amsterdam: Contact.
Drucker, P.F. (1993).De post-kapitalistische maatschappij. Schiedam: Scriptum.
Drucker, P.F. (1999). Knowledge-worker productivity: the biggest challenge.California Management Review, 41 (2), 79–94.
Edvinsson, L. (2002).Corporate longitude. London: Pearson Education.
Edvinsson, L., & Malone, M.S. (1997).Intellectual capital. The proven way to establish your company's real value by measuring its hidden brainpower. London: Harper Business.
Eldredge, N., & Gould, S.J. (1972). Punctuated equilibria: an alternative to phyletic gradualism. In: T.J.M. Schopf (Ed.),Models in Paleobiology, pp. 82–115. San Francisco: Freeman, Cooper & Co.
Guile, D., & Young, M. (1999).The question of learning and learning organisations. Working Paper. London: Lifelong Learning Group, Institute of Education, University of London. 55, Gordon Square, WCIH ONT.
Hamel, G., & Prahalad, C.K. (1993). Strategy as stretch and leverage.Harvard Business Review, 71 (2), 75–86.
Hansen, M.T., Nohria, N., & Tierney, T. (1999). What's your strategy for managing knowledge?Harvard Business Review, 77 (2), 106–116.
Harrison, R., & Kessels, J.W.M. (2004).Human Resource Development in a knowledge economy. An organisational view. New York: Palgrave Macmillan.
Hedberg, B.L T. (1981). How organizations learn and unlearn. In: P.C. Nystrom & W.H. Starbuck (Eds.),Handbook of organizational design, pp. 15–23. New York: Oxford University Press.
Kessels, J.W.M. (1996).Het Corporate Curriculum. Inaugurele rede. Leiden: Rijksuniversiteit Leiden.
Kessels, J.W.M. (2001).Verleiden tot kennisproductiviteit. Inaugurele rede. Enschede: Universiteit Twente.
Keursten, P., Verdonschot, S., Kessels, J., & Kwakman, K. (2006). Relating learning, knowledge creation and innovation: case studies into knowledge productivity.International Journal of Learning and Intellectual Capital, 3 (4), 405–420.
Kianto, A. (2007). What do we really mean by dynamic intellectual capital?International Journal of Learning and Intellectual Capital, 4 (4), 342–356.
Krogh, G. von, & Roos, J. (1995).Organizational epistemology. London: Macmillan Press.
Krogh, G. von, Ichijo, K., & Nonaka, I. (2000).Enabling knowledge creation. Oxford: Oxford University Press.
Krogh, G. von, Roos, G., & Slocum, K. (1994). An essay on corporate epistemology.Strategic Management Journal, 15 (Summer Special Issue), 53–71.
Lakerveld, J. van (2005).Het Corporate Curriculum: Onderzoek naar werk-leeromstandigheden in instellingen voor zorg en welzijn. Proefschrift, Universiteit Twente.
Lakerveld, J. van, Berg, J. van den, Brabander, K. de, & Kessels, J.W.M. (2000).The Corporate Curriculum: A working-learning environment. Paper presented at theahrd Conference (Symposium 13), Raleigh-Durham, NC, March 8–12.
Leonard-Barton, D. (1995).Wellsprings of knowledge; building and sustaining the sources of innovation. Boston: Harvard Business School Press.
March, J.G. (1991). Exploration and exploitation in organizational learning.Organization Science, 1 (1), 71–81.
Marr, B. (Ed.) (2005).Perspectives on intellectual capital. Burlington, MA: Elsevier Butterworth Heinemann.
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995).The knowledge creating company. New York: Oxford University Press.
Rondeel, M., & Wagenaar, S. (2001). Van kennismanagement naar kennisproductiviteit: een actueel overzicht van benaderingen in de literatuur. In: J.W.M. Kessels & R.F. Poell (Eds.),Human Resource Development. Organiseren van het leren, pp. 21–35. Groningen: Samsom.
Roos, G., Pike, S., & Fernstrom, L. (2005).Managing intellectual capital in practice. Amsterdam: Elsevier.
Stam, C.D. (2004). Kennismanagement: van theorie naar de praktijk van kennisproductiviteit. In: C.D. Stam (Ed.),Productiviteit van de kenniswerker, pp. 9–22. Noordwijk: de Baak.
Stam, C.D. (2007).Knowledge productivity. Designing and testing a method to diagnose knowledge productivity and plan for enhancement. Proefschrift, Universiteit Twente.
Stam, C.D., & Cummings, S. (2011).Developing a method to detect corporate epistemology in development organizations. IKM Working Paper (forthcoming). Bonn, Germany: European Association of Development Research.
Stam, C.D., Evers, A., Leenheers, P., Man, A. de, & Spek, R. van der (Eds.) (2004).Kennisproductiviteit: het effect van investeren in mensen, kennis en leren. Amsterdam: Pearson Education.
Stewart, T.A. (1997).Intellectual capital. The new wealth of organizations. New York: Doubleday.
Sveiby, K.E. (1997).The new organizational wealth. Managing & measuring knowledge-based assets. San Francisco: Berret-Koehler.
Venzin, M., Krogh, G. von, & Roos, J. (1998). Future research into knowledge management. In: G. von Krogh, J. Roos & D. Kleine (Eds.),Knowing in firms: understanding, managing and measuring knowledge, pp. 26–66. London: Sage.
Verdonschot, S. (2009).Learning to innovate. A series of studies to explore and enable learning in innovation practices. Proefschrift, Universiteit Twente.
Walz, H., & Bertels, Th. (1995).Das intelligente Unternehmen. Schneller lernen als der Wettbewerb. Landsberg/Lech: Verlag Moderne Industrie.
Weggeman, M. (1997).Kennismanagement; inrichting en besturing van kennisintensieve organisaties. Schiedam: Scriptum.
Weggeman, M. (2001). Een bedrijfskundige opvatting over kennisproductiviteit.Opleiding & Ontwikkeling, 14 (6), 7–11.
Wenger, E., McDermott, R., & Snyder, W.M. (2002).Cultivating communities of practice. A guide to managing knowledge. Boston: Harvard Business School Press.
Worren, N., Morrell, K., & Elliott, R. (2002). When theories become tools: Towards a framework for pragmatic validity.Human Relations, 55 (10), 1227–1250.
Zegveld, M.A. (2000).Competing with dual innovation strategies. A framework to analyse the balance between operational value creation and the development of resources. Proefschrift, Katholieke Universiteit Brabant.
Zegveld, M.A., & Hartigh, E. den (2007).De winst van productiviteit. Den Haag: Van Gorcum.
Editor information
Rights and permissions
Copyright information
© 2011 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media
About this chapter
Cite this chapter
Stam, C. (2011). Het corporate curriculum. In: Kessels, J., Poell, R. (eds) Handboek human resource development. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-313-8565-2_19
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-8565-2_19
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-313-8564-5
Online ISBN: 978-90-313-8565-2
eBook Packages: Dutch language eBook collection