Prikkelbaredarmsyndroom

Inleiding

Het prikkelbaredarmsyndroom (PDS; Eng.: irritable bowel syndrome , IBS) is een zeer frequent voorkomende functionele gastro-intestinale stoornis die gekenmerkt wordt door de combinatie van pijn in het abdomen en een afwijkend defecatiepatroon, bij afwezigheid van een organische oorzaak. Deze definitie houdt in dat de diagnose PDS in principe per exclusionem gesteld wordt. Zoals echter in het navolgende zal worden besproken, is het vooral, maar niet uitsluitend in de huisartsenpraktijk, ongewenst om bij iedere patiënt bij wie PDS vermoed wordt, uitvoerige diagnostiek uit te voeren. In de NHG-Standaard Prikkelbaredarmsyndroom (2001) en in de multidisciplinaire richtlijn Diagnostiek en behandeling van het prikkelbaredarmsyndroom (2011) wordt dan ook een definitie gehanteerd die uitsluiting van een organisch-pathologisch substraat omzeilt. In beide richtlijnen worden alarmsymptomen genoemd die tot aanvullende diagnostiek moeten leiden.