Schisiskinderen

Abstract

Na een probleemloze zwangerschap werd Bram geboren. Al tijdens de bevalling zag vader dat er iets niet in orde was: onder de neus zat aan de linkerkant een groot gat waardoor je zo bij de mond naar binnen keek. Ook was de neus helemaal plat aan die kant. Moeder merkte wel dat vader raar reageerde maar ze schrok pas echt erg toen ze Bram in haar armen kreeg.Wat was dit en hoe kwam het? Kwam dit allemaal ooit weer goed? Als er iets áán het hoofd niet goed was, zou het dan ook ín zijn hoofd niet goed zijn?

De vragen vlogen als een flits door haar hoofd, terwijl de verpleegkundige zei: ‘Ach, hij heeft een hazenlip.’ Vader herinnerde zich opeens een klasgenoot van vroeger met een hazenlip, die best wel vaak gepest werd, maar de dokter zei: ‘Maakt u zich maar geen zorgen, dat kunnen ze zó mooi maken tegenwoordig. We melden hem aan bij het schisisteam.’ ‘Schisis?’ Eigenlijk begrepen de ouders nu nog minder wat er aan de hand was en de geruststelling van de dokter was totaal niet in overeenstemming met de paniek die ze allebei op dat moment voelden.

De oorspronkelijke versie van dit hoofdstuk werd in 2000 geschreven door dr. J.A. Heineman-de Boer en is voor deze uitgave herzien door dr. H.F.N. Swanenburg de Veye.