EFFICIËNT COACHEN EN BEGELEIDEN

Abstract

Jean Dewael is derdejaarsstudent aan de lerarenopleiding werktuigbouwkunde. Wat hem in de afgelopen jaren is opgevallen is dat docenten die hier als mentor en studieloopbaanbegeleider werkzaam zijn, allen een zeer verschillende manier van werken hebben maar deze stijl wel consequent hanteren. Zo is Jean begeleid door Peter Verbruggen, een man die graag praat. Met zijn lage bedachtzame stem komt hij zeer vaderlijk over, als een warm type. Opvallend vindt Jean dat Peter Verbruggen met iedere student op deze wijze omgaat. En dat hij niet de enige docent is die zo studenten begeleidt. Volgens Jean Dewael leiden dit soort starre werkstijlen tot werkdruk bij docenten. Deeltijdstudenten van gemiddeld veertig jaar spreekt Peter Verbruggen net zo paternalistisch toe als jonge eerstejaarsvoltijdstudenten. Jean Dewael vindt dat er door docenten als Peter Verbruggen weinig gedifferentieerd wordt in begeleidingsvormen. Hij vindt dat docenten niet slim opereren. Ze doen zichzelf en studenten tekort. Er zijn docenten die door hun consequente voorschrijvend gedrag geen ruimte overlaten aan studenten. Eigenlijk vormen begeleidingsgesprekken kleine hoorcolleges. Hij vindt het soms ronduit vreemd dat studenten zo sterk gestuurd worden door de docenten. Hun initiatief wordt compleet genegeerd. Dit feit doet zich ook voor bij zijn huidige stage begeleider, Marlene Tournier. Net als Peter Verbruggen stuurt zij sterk in begeleidingsgesprekken. Jean krijgt niet de ruimte om zijn uitwerkingen voor te leggen en schriftelijke vragen aan haar te stellen. Ondanks dat hij het initiatief neemt in de begeleidingsgesprekken, blijft zij voorschrijven wat de eisen zijn. Hij merkt dat zijn uitwerkingen niet bestudeerd worden. Ze heeft misschien geen tijd zich voor te bereiden. Het kan ook zijn dat zij de materie en de activiteiten die hij onderneemt op zijn stageplek niet begrijpt. Ze is tenslotte niet als ingenieur of werktuigbouwkundige opgeleid. Hinderlijk vindt hij dat zij zaken aanstipt die toch echt door hem uitgevoerd zijn. Hij voelt zich door haar niet serieus genomen als zelfstandig opererend student. De moed om er iets van te zeggen heeft hij niet. Stel je voor dat zij dit als persoonlijke kritiek opvat. Hij is wel van plan om zich meer te laten leiden door haar voorstellen. Waarschijnlijk levert hem dat een betere beoordeling op. De activiteiten die hij zelf ondernomen heeft worden in ieder geval niet gewaardeerd. Sterker nog, enkele uitwerkingen zijn door Marlene Tournier ter discussie gesteld. Ze vond dat deze uitwerkingen geen goed beeld van zijn prestaties waren. De begeleidingsgesprekken met Marlene Tournier zijn nog nooit uitgelopen op school. De twee bezoeken van Marlene Tournier aan het stagebedrijf wel. Dit werd veroorzaakt door zijn enthousiaste begeleider die het bedrijf aan het verkopen was. Het kwam ook voort uit Tourniers zichtbare belangstelling voor de positieve beoordeling van zijn begeleider. De tijd die zij op school tekort kwam om tot adequate begeleiding te komen, leek ze te compenseren door zich op gedegen wijze een beeld van zijn prestaties te vormen. Jammer dat zij aan die standaardbegeleidingsgesprekjes vast wilde houden na die twee stagebezoeken. Ze leveren hem weer niets op.