Abstract
Hoewel de woorden ‘spel’ en ‘ernst’ in onze taal worden gebruikt om een tegenstelling aan te geven, is spelen voor kinderen een serieuze bezigheid. Dat wil zeggen dat ze weliswaar geen moment langer spelen dan ze er zin in hebben, maar dat zo láng ze spelen dit belangrijk is voor hun ontwikkeling nu en later. Dat is waarschijnlijk de dubbelzinnige betekenis van ‘mijn spelen is leren’. In de psychologische literatuur over het kinderspel kan men met die dubbelheid niet helemaal uit de voeten. Spel is voor kinderen van levensbelang, maar zij doen het voor de lol. Ook in dit hoofdstuk zal blijken dat dat een combinatie is die maar moeilijk in één theoretisch kader is te vangen.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Preview
Unable to display preview. Download preview PDF.
LITERATUUR
Garvey, C. (1977). Play. Londen: Fontana Open Books.
Millar, S. (1968). The psychology of play. Londen: Penguin.
Slade, P. (1995). Child play. Its importance for human development. Londen: Jessica Kingsley.
Parreren, C. van (1980). El’konins roltheorie van het spel. Een kritische analyse. Pedagogische Studiën, 59.
Bruner, J. (Ed.). (1976). Play, its role in development and evolution. New York: Basic Books.
Peterson, D. & Goodall, J. (1993). Visions of Caliban; on chimpanzees and people. Boston: Houghton Mifflin.
Sommer, V. & Mendoza-Granados, D. (1995). Play as an indicator of habitat quality: a field study of langur monkeys. Ethology, 99, 177–192.
Damast, A.M. e.a. (1996). Mother-child play: Sequential interactions and the relations between maternal beliefs and behaviors. Child Development, 67, 1752–1766.
Goodnow, J.J. (1995). Parents’s knowledge and expectations. In: M.H. Bornstein (Ed.), Handbook of parenting, Vol. 3 (p. 305–332). Mahwah, NJ: Erlbaum.
Pellegrini, A.D. & Smith, P.K. (1998). Physical activity play: The nature and function of a neglected aspect of play. Child Development, 69, 3, 577–598.
Power, T.G. (2000). Play and exploration in children and animals. Mahwah, NJ: Erlbaum.
Hafemann, M. (1990). Lasst doch die Kinder spielen. Psychologie Heute 1.
Mueller, E. & Brenner, J. (1977). The origins of social skills and interaction among playgroup toddlers. In: M. Lewis & L. Rosenblum (Eds.), Friendship and peer relations. New York: Wiley.
Valkenburg, P.M. (2001). Television and the child’s developing imagination. In: D.G. Singer & J.L. Singer (Eds.), Handbook of Children and the Media. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Carpenter, S. (2000). In the digital age, experts pause to examine effects on kinds. Monitor on Psychology, december.
Voort, T.H.A. van der, & Valkenburg, P.M. (1994). Television’s impact on fantasy play: A review of research. Developmental Review, 14, 27–51.
Valkenburg, P. (1997). Vierkante ogen. Opgroeien met tv & pc. Amsterdam: Balans.
Bretherton, I. (1989). Pretense: The form and function of make-believe play. Developmental Review, 9, 383–401.
Howe, N. e.a. (1998). All the sheeps are dead. He murdered them: Sibling pretense, negotiation, internal state language, and relation quality. Child Development, 69, 182–191.
Sandberg, D.E. & Meyer-Bahlburg, H.F.L. (1994). Variability in middle childhood play behavior: Effects of gender, age, and family background. Archives of Sexual Behavior, 23, 645–663.
Geary, D.C. (1998). Male, female. The evolution of human sex differences. Washington, DC: American Psychological Association.
McLoyd, V. (1987). The role of maternal stress and occupational pretend play. Baltimore: Voordracht SRCD conferentie.
Rights and permissions
Copyright information
© 2009 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Uitgeverij, Houten
About this chapter
Cite this chapter
Kohnstamm, R. (2009). KINDERSPEL. In: Kleine ontwikkelingspsychologie I. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-313-7686-5_15
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-7686-5_15
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-313-6160-1
Online ISBN: 978-90-313-7686-5
eBook Packages: Dutch language eBook collection