‘Al schrijvende ontdekte ik het mooie van mijn leven’

Abstract

‘Ik volgde schrijfcursussen omdat ik wilde schrijven. Ik schreef altijd graag en veel: brieven, kaarten, dagboeken. Maar geen verhalen, en dat wilde ik wel eens proberen. Thuis kwam het er niet van, ik wilde een duwtje in de rug krijgen. Pas veel later schreef ik in voor een cursus levensverhalen schrijven, er werden toen geen andere cursussen aangeboden. Achteraf bezien schreef ik ook in de cursussen creatief schrijven al autobiografisch, het werden altijd verhalen van mijzelf Via associaties kwam ik uit bij herinneringen, en ik vond het leuker om die op te schrijven dan verzonnen verhalen. Ik had zelfs niet de behoefte mijn verhalen te veranderen,fictie is niets voor mij. Ik probeerde het wel, maar ook als ik in de derde persoon schreef en de hoofdpersoon een andere naam gaf, kwam ik weer bij mezelfterug. Toen ik ontdekte dat ik altijd mijn eigen verhalen schreef werd een cursus levensverhalen schrijven aantrekkelijk. Nu zie ik dat alle verhalen die ik in middles geschreven heb, puzzelstukjeszijn van mijn levensverhaal. Ik schreef nooit voor mijn kinderen. Ik móest gewoon schrijven. Dat het voor de kinderen ook iets zou kunnen betekenen, realiseerde ik me pas later.