INLEIDING: Het levensverhaal en ik zijn onafscheidelijk

Abstract

Het is spannend om de ouderen die ik jarenlang begeleidde bij het schrijven van hun levensverhalen, op te zoeken in hun eigen omgeving. Nog spannender is het om de ouderen die ik niet ken te bezoeken. Ik zoek naar ingangen van grate flatgebouwen, kijk uit over weidse iandschappen, zit in piepkleine keukentjes en in woonkamers in alle smaken en toonaarden. Ik bezoek de nu bijna negentigjarige Jeanne in het verzorgingshuis en kijk met haar uit het raam over het park. We spreken over onze levens, over wat voorbij is, over het nu en over wat nog komt. We praten over de zin van het leven, over terugblikken en leren van je eigen verhaal. We hebben het over het doorgeven van de erfenis, over schrijven, over de kracht van het vertelien van je geschiedenis… Elk gesprek, elk verhaal is een cadeau. Telkens weerga ik blij en vervuld naarhuis.