9 Gonorroe

Samenvatting

Gonorroe; syn. urethritis gonorrhoica, gonorroïsche urethritis, gonokokkenurethritis, druiper. Oud-Grieks voor ‘zaadvloed’: Galen (130-200) interpreteerde de pusafscheiding uit de urethra als gnos (semen) en rheo (afscheiding).

Bijlage

Verpleegkundige diagnose

Er kunnen diverse verpleegkundige diagnoses gesteld worden. Een verpleegkundige diagnose bestaat uit drie onderdelen, namelijk: (1) het (dreigende) gezondheidsprobleem, (2) symptomen en signalen en (3) de oorzaken.

Vanuit de volgende aspecten kan de verpleegkundige diagnose ’gonorroe-infectie’ worden gesteld.

• Het (dreigende) gezondheidsprobleem, bijvoorbeeld:

  • de reactie op een soa (angst, verwarring, boosheid, onzekerheid);

  • consequenties bij uitblijven van behandeling en/of gedragsverandering (lichamelijke complicaties, transmissie naar anderen);

  • sociale en psychische aspecten (is de partner op de hoogte)?

• Symptomen en signalen, bijvoorbeeld:

  • klachten;

  • ontwijkend gedrag;

  • vragen over gonorroe.

• Oorzaken:

  • Het ontbreken van kennis met betrekking tot:

    • wat gonorroe is en welke gevolgen gonorroe kan hebben voor het lichaam;

    • wat de transmissiewegen van gonorroe zijn;

    • wat veilig vrijen inhoudt;

    • wat het belang is van behandeling;

    • wat het belang is van partnerwaarschuwing.

• Het ontbreken van vaardigheden met betrekking tot:

  • het gebruik van condooms;

  • het bespreekbaar maken van condoomgebruik met seksuele partner(s);

  • de uitvoer van partnerwaarschuwing.

• De invloed van omgevingsfactoren met betrekking tot:

  • veilig vrijgedrag: culturele aspecten, groepsmentaliteit, opvoeding en relatie;

  • de beleving van soa: acceptatie, afwijzing (zowel individueel als binnen de cultuur, groep en de relatie).

Verpleegkundige doelen

De verpleegkundige doelen zijn afhankelijk van de gestelde diagnoses.

• De patiënt kan aangeven wat gonorroe is, welke consequenties gonorroe kan hebben voor het lichaam en heeft inzicht in het belang van behandeling en eventuele nacontrole indien klachten niet overgaan.

• De patiënt kan aangeven hoe gonorroe wordt overgedragen.

• De patiënt kan aangeven op welke manier bescherming tegen gonorroe en andere soa’s mogelijk is.

• De patiënt heeft inzicht in eigen gedrag en de factoren die daarbij een rol spelen met betrekking tot het gebruik van condooms en kan op basis hiervan keuzes maken omtrent veilig vrijen in de toekomst.

• De patiënt heeft inzicht in het belang van partnerwaarschuwing en kan een keuze maken met betrekking tot het al dan niet laten uitvoeren daarvan.

Verpleegkundige interventies

Verpleegkundige interventies zijn afhankelijk van de gestelde diagnoses en de gestelde doelen.

• De patiënt uitleg geven over gonorroe, welke consequenties gonorroe kan hebben voor het lichaam en uitleg geven over de behandelingsmogelijkheden.

• De patiënt uitleg geven over hoe gonorroe wordt overgedragen, en dat er mogelijk langer (soms jaren) geleden een infectie heeft plaatsgevonden.

• De patiënt uitleg geven over hoe infectie kan worden voorkomen en welke seksuele technieken veilig en niet veilig zijn.

• Bespreken welke factoren van invloed zijn (geweest) op het al dan niet gebruiken van een condoom, zoals:

  • kennistekort: uitleg geven over risico’s;

  • vaardigheid: condoominstructie geven;

  • omgevingsfactoren: is hier iets aan te doen? Hoe ermee om te gaan?

  • psychosociale factoren: is hier iets aan te doen? Hoe ermee om te gaan?

• Bespreken van het contactonderzoek en de partnerwaarschuwing.