Samenvatting
In de tandheelkunde geldt als standaard, dat gebitselementen in habituele occlusie maximaal contact maken. Dit is echter geenszins bij iedereen het geval. Open beten, gekenmerkt door het niet verticaal overlappen van antagonerende gebitselementen, komen nogal eens voor. Dat geldt nog meer voor non-occlusies, waarbij antagonisten elkaar wel overlappen of net raken, maar er geen volwaardig occlusaal contact is (afb. 14.1 en 14.2).
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Rights and permissions
Copyright information
© 2010 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media
About this chapter
Cite this chapter
van der Linden, F. (2010). 14 Open beten en non-occlusies. In: Gebitsontwikkeling bij de mens. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-313-7532-5_14
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-7532-5_14
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-313-7531-8
Online ISBN: 978-90-313-7532-5
eBook Packages: Dutch language eBook collection