Abstract
Diagnostiek is een essentieel onderdeel van de hulpverlening aan kinderen. Maar welke diagnostische werkwijzen zijn wenselijk en wat hebben hulpverleners en cliënten eraan? Regie in de jeugdzorg stelt bijvoorbeeld dat diagnostici gericht informatie dienen te verzamelen vanuit een heldere vraagstelling en deze op een expliciete en navolgbare wijze dienen te verwerken tot een antwoord op de hulpvraag (Van Yperen, 2003). Bovendien moet de cliënt voortdurend betrokken worden bij de diagnostische besluitvorming. De diagnose dient informatie aan te reiken voor een beargumenteerde besluitvorming over de gewenste hulpverlening. De diagnosticus moet daartoe twee verschillende rollen zien te combineren.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Preview
Unable to display preview. Download preview PDF.
Literatuur
Aken, M. van (2006). Zelfrapportage van persoonlijkheid en probleemgedrag door jonge kinderen. Kind en Adolescent, 27 (1), 71–73.
Boer, F. (2002). Diagnosticeren is puzzelen, maar hoeveel stukjes heb je nodig? Kind en Adolescent Praktijk, 1, 4–12.
Bronfenbrenner, U. & Morris, P. (1998). The ecology of developmental processes. In: W. Damon & R.M. Lerner (eds.), Handbook of Childpsychology , Vol. 1.Theoretical model of human development. New York: Wiley.
Bruyn, E.E.J. de, Ruijssenaars, A.J.J.M., Pameijer, N.K. & Aarle, E.J.M. (2003). De diagnostische cyclus: een praktijkleer. Leuven: Acco.
Deno, S.L. (2005). Problem solving assessment. In: R. Brown-Chidsey (Ed.), Assessment for intervention: A problem solving approach (pp. 10–42). New York: The Guilford Press.
Carr, A. (2000). What works with children and adolescents? A critical review of psychological interventions with children, adolescents and their families. Londen: Routledge.
Delfos, M. (2000). Luister je wel naar mij? Gespreksvoering met kinderen tussen 4 en 12 jaar. Amsterdam: Uitgeverij SWP.
Haan, E. de (2000). Het diagnostisch onderzoek: van zoektocht naar de waarheid naar eerste stap in de behandeling. Directieve Therapie, 20, 22–30.
Jong, P. de & Berg, I.K. (2001). De kracht van oplossingen: handwijzer voor oplossingsgerichte gesprekstherapie. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Kleer, F. de (2000). Ouderlijk gezag en informatie. NVO Bulletin, 5, 4–7.
Koomen, H. & Pameijer, N. (2007). Diagnostisch proces in het onderwijs: de rol van contextfactoren, veranderbaarheid en positieve elementen. In: K. Verschueren & H. Koomen (red.), Handboek diagnostiek in de leerlingenbegeleiding (pp. 15–39). Antwerpen: Garant.
Lang, G. & Molen, H.T. Van Der (1998). Psychologische gespreksvoering: een basis voor hulpverlening. Baarn: Nelissen.
Nijnatten, C. van & Elbers, E. (2006). Communicatie in orthopedagogische situaties. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 45 (3), 103–115.
NIP (2007). Beroepscode voor psychologen. Amsterdam: Nederlands Instituut van Psychologen.
NVO (1995). Beroepscode. Utrecht: Nederlandse Vereniging van Pedagogen en Onderwijskundigen.
Pameijer, N. (2002). Handelingsgerichte diagnostiek bij kinderen: de rol van beschermende factoren. Psychopraxis, 4 (1), 14–21.
Pameijer, N.K. (2000). Richtlijnen voor handelingsgerichte diagnostiek. In: P.J.M. Prins & N.K. Pameijer (Red.), Protocollen in de jeugdzorg. Richtlijnen voor diagnostiek, indicatiestelling en interventie (pp. 15–38). Lisse: Swets & Zeitlinger.
Pameijer, N.K. & Beukering, J.T.E van (2004). Handelingsgerichte diagnostiek: een praktijkmodel voor diagnostiek en advisering bij onderwijsleerproblemen. Leuven: Acco.
Pameijer, Noëlle (2008a). Zonder diagnostiek geen behandeling ? Kind en Adolescent Praktijk, 1, 27–37.
Pameijer, N. (2008b). Handelingsgericht classificeren in het onderwijs. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 47, 100–116.
Pas, A. Van Der (2003). A serious case of neglect: the parental experience of child rearing. Delft: Eburon.
Terpstra, J. & Paternotte A. (2002). Het roer moet om: kracht van ouders moet beter benut. Balans Belang, 15 , 2–6.
Winter, M. de (2000). Beter maatschappelijk opvoeden. Hoofdlijnen van een eigentijdse participatiepedagogiek. Assen: Van Gorcum.
Yperen, T.A. van (2003). Gaandeweg. Utecht: NIZW Uitgeverij.
Editor information
Rights and permissions
Copyright information
© 2009 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Uitgeverij
About this chapter
Cite this chapter
Pameijer, N. (2009). Handelingsgerichte diagnostiek. In: Graas, D., Liefaard, T., Schuengel, C., Slot, W., Stegge, H. (eds) De Wet op de jeugdzorg in de dagelijkse praktijk. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-313-7203-4_12
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-7203-4_12
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-313-7202-7
Online ISBN: 978-90-313-7203-4
eBook Packages: Dutch language eBook collection