Abstract
De Kelholt was gelegen aan de rand van het landgoed dat grensde aan het dorp. Vroeger stond er ook nog een landhuis, maar in de oorlog was het kasteel, zoals de dorpelingen het noemden, kapotgeschoten en het was daarna niet meer opgebouwd. Het dorp behoorde ook niet meer aan de baron, maar maakte deel uit van de gemeente waarvan het centrum enkele kilometers verderop lag. Het dorp zelf had een kerk, een basisschool, een bakker, een groenteboer, een sigarenzaak, een slager en een bankfiliaal. Het dorp had zelfs een station. Dat daar tweemaal per uur voor beide richtingen een trein stopte was historisch zo gegroeid en maakte het dorp bijzonder aantrekkelijk voor forensen. Het was een sjiek dorp.
This is a preview of subscription content, log in via an institution.
Buying options
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Learn about institutional subscriptionsPreview
Unable to display preview. Download preview PDF.
Rights and permissions
Copyright information
© 2005 Bohn Stafleu van Loghum, Houten
About this chapter
Cite this chapter
Koch, P. (2005). Het dorp dat verdween. In: Geen gebrek. Bohn Stafleu van Loghum, Houten. https://doi.org/10.1007/978-90-313-7170-9_25
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-313-7170-9_25
Publisher Name: Bohn Stafleu van Loghum, Houten
Print ISBN: 978-90-313-4484-0
Online ISBN: 978-90-313-7170-9
eBook Packages: Dutch language eBook collection