Wat staat me te wachten?

Abstract

Wat staat Muriël Bloem te wachten? We hebben goed nieuws en slecht nieuws voor haar. Het goede nieuws is dat een eventuele ontwijkende persoonlijkheidsstoornis zich in de loop van haar jeugd en vroege volwassenheid stapje voor stapje ontwikkelt. Dit gaat zo geleidelijk dat ze er lange tijd zelf nauwelijks hinder van ondervindt. Natuurlijk dient zich ook voor Muriël regelmatig een probleem aan in haar contact met haar ouders, broers, werkgever of vriendin. Maar ze is dan geneigd een stapje opzij te zetten en zich te schikken, en als het ware met een boogje om de hete brij heen te draaien. Daar komt ze vaak goed mee weg: het voorkomt aanvaringen en ruzies, met alle toestanden van dien. Tegelijk biedt elke dag haar nieuwe kansen om een moeilijkheid niet uit de weg te gaan en wel krachtdadig aan te pakken. Ze kan steeds opnieuw besluiten zich niet neer te leggen bij haar ingebakken verlegenheid en daarmee haar gevoel van eigenwaarde een stuk opkrikken. Kansen en herkansingen zijn er in overvloed.