Verstaan

De patiënt vertelt ons wat hij heeft, luister goed.” Deze wijsheid staat in verschillende tekstboeken over het afnemen van de anamnese. Dat dit een uitdaging is, blijkt uit het volgende. Momenteel werk ik drie maanden in een hospice in Engeland. Iedere ochtend wordt in een team besproken welke patiënten in aanmerking komen voor opname. In de helft van de gevallen betreft het een instelling op maximale palliatieve therapie, in al haar facetten, waarna de patiënt weer naar huis kan gaan. In de andere helft betreft het stervensbegeleiding. Er zijn dagelijks opnames en patiënten blijven in principe niet langer dan twee weken. Vandaag wordt een vrouw voorgedragen die longkanker heeft en sinds twee weken paniekaanvallen. Het lukt de huisarts en de wijkverpleegkundige niet om de paniekaanvallen onder controle te krijgen. Daarom wordt zij voorgedragen voor opname, in de hoop dat het multidisciplinaire team een behandeling kan bieden. Afgelopen nacht was de situatie thuis zo onhoudbaar dat zij in allerijl naar de spoedeisende hulp is gebracht. Na een uur werd zij weer naar huis gestuurd omdat het ECG goed was. Nu de situatie thuis onhoudbaar lijkt, wordt zij toegelaten.