Met liefde alleen kom je er niet

Dementie is, eenvoudig gezegd, een chronische ziekte van de hersenen die verschillende oorzaken kan hebben. Inmiddels is gebleken dat mensen met dementie lang betrokken blijven bij wat hun overkomt. Dit noemt men de ‘besefcontext’ van dementie. Daardoor is dementie niet alleen als ziekte te beschouwen, maar ook als psychotrauma – met alle onmacht, ontwrichting en ontreddering van dien. Er is dus sprake van slachtoffers en van echt lijden. De (psychologische) kern daarvan is dat mensen met dementie enerzijds tegen controleverlies vechten en anderzijds tegen een gevoel van onveiligheid. Als gevolg daarvan zoeken zij veelvuldig onze nabijheid. Dit ‘gehechtheidsgedrag’ beantwoorden verzorgenden van nature met zorgend gedrag. Beide aspecten (zorg geven en zorg ontvangen) zijn complementair en zo ontstaat er meestal een emotionele band tussen de verzorgende en de mens met dementie. Die band wordt ook wel ‘gehechtheid’ genoemd.