Zusammenfassung
Beryllium ist auf der Erdoberfläche zwischen 0,01 und 0,0001% vertreten. Es ist lithopil. Das wichtigste Vorkommen ist der Beryll 3 BeO · Al2O3· 6 SiO2 in Form hexagonaler langsäuliger Kristalle im Urgestein, seltener in Hohlräumen im Kalkstein und Tonschiefer oder häufiger in ausgewittertem Zustande als Geröll auf Seifen. In edler Form dient er als Smaragd und Aquamarin als Schmuckstein. Als weitere Berylliumsilikate seien genannt der Phenakit Be2SiO4, der Leukophan (diesem ähnlich der Melinophan) (SiO3)2(BeF)CaNa. Ein Aluminosilikat ist der Euklas SiO4Be(AlOH). Eine gewisse Bedeutung für die Darstellung von Berylliumverbindungen hat auch der Gadolinit (SiO4BeYO)2Fe. Reines Be0 ist der Brommellit von sehr großer, korundartiger Härte.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Preview
Unable to display preview. Download preview PDF.
Literatur
D’Ans, J. u. E. Lax Taschenbuch für Chemiker u. Physiker. Berlin: Springer 1943. Austin, M.: Z. anorg. Ch. 46, 477 (1907).
Benedetti-Pichler u Spikes: aus Mikrochemie, Molisch-Festschrift (1936) 23b. Mikrochemie 21, 268 (1936).
Behrens-Kley Mikrochemische Analyse, Leipzig 1921, S. 47.
Bleyer, B., u. K. Boshardt: Fr. 51, 748 (1912).
Booth u. Frary: J. physic. Chem. 36, 2, 2641 (1932).
Britton: J. chem. Soc. 127, 2110 (1925) durch Fr. 76, 136, 184 (1929).
Brunner, H. E.: Dissertation Zürich 1910.
Bishop, E.: Anal. chim. Acta (Amsterdam) 4, 6 (1950) durch C. 1951, I, 2337.
Caglioti, V.: Rend. Accad. Science fis. mat. Napoli, Serie 3a 34.
Dain, B. J., I.W. Granowsri u. E. G. Pusentin: C. B. 1938, II, 2977.
J. V. Duesky u. E. Krametz: Mikrochemie 20, 57 (1936)
Duesky, J. V., A. Langer u. E. Wagner: Mikrochemie 22, 108 (1937).
DenigÉs, G.: C. r. 225, 474 (1947) durch C. 1947, II, 1879.
Feigl: Ber. Wien. Akad. 133, 121 (1924)
Feiglqual. Analyse mit Hilfe von Tüpfelreaktionen, 3. Aufl., Akad. Verlags-Ges., Leipzig 1938, S. 249; (c) ebenda S. 250;
Feigl, F., u. L. Baiimfeld: Quimica (Rio de Janeiro) 8, 13 (1952) durch C 1954, 4222.
Fesefeldt: Z. phys. Chem. A 140, 254 (1929).
Fischer, H.: (a) Fr. 73, 37 (1928); (b) Wiss. Veröff. des Siemens Konzerns V. 2. 99 (1926).
Florence, W.: Neues Jahrb. Mineral. Geol. 2, 124 (1898).
Formanek: Fr. 39, 409.
Gaspar Y Arnal, T.: Ann. Soc. espaíï. Fis. Qufm. 32, 868 (1934) durch Fr. 103, 210 (1935).
Glaser, L. C.: Dissertation Breslau 1916, Ann. Phys. (4) 68, 73 (1922).
Gerlach, W., u. E. Riedl: Die chemische Emissionsspektralanalyse Iii. Teil, Leipzig 1942.
Gleu, K., u. R. Schwab: Ch. Z. 74, 301 (1950) durch C. 1951, II, 724.
Havens, F. S.: Z. anorg. Ch. 18, 147 (1898).
Haber U. V. Ordt: Z. anorg. Ch. 38, 382 (1904).
Illig, K., M. Hosenfeld u. H. Fischer: Wiss. Veröff. des Siemens Konzerns 8, I, 34 (1929).
James, G., u. G. A. Perley • J Am. Soc. 38, 875 (1916).
Jaeger • R Xxxiii, 394 (1914).
Kemula, W., u. J. Rygielshi: Przemysl. Chem. 17, 89 (1933) durch C. 1933, II, 2564.
Kolthoff, I. M.: J. Am. Chem. Soc. 50, 393 (1928).
Komarowsry, A. S., u. J. M. Koren-Man: Fr. 94, 247 (1933).
Kramer, G.: Fr. 111, 169 (1937).
Kri’rss, G., u. H. MoRahl: Liebigs Ann Chem. 260, 161 (1890); Ber. 23, 727 (1890).
Komarowsky U. Poluetkoff: Mikrochemie 14, 315 (1933/34).
Loewe, F.: Atlas der letzten Linien der wichtigsten Elemente, Dresden-Leipzig 1928.
Lundegardh, H., u. T. PhilipsoN: Lantbruks-Högskol. Ann. 5, 249 (1928) durch C. 1938, II, 358.
Mannkopff, B., u. CL. Peters: Z. Phys. 70, 444 (1931).
Middleton, A. R.: J. Am. Chem. Soc. 48, 2125 (1926).
Migliacci U. Crapetta: Ann. Chim. applic. 17, 66 (1927).
Miller, CH. C.: J. them. Soc. 1943, 72 durch C. 1943, II, 1903.
Marti, A.: Publ. Inst. investigac. microquim. universitas nach. Zit. 2, 122, 69.
Parson, Cu. L., u. S. K. Barnes: J. Am. Soc. 28, 1589 (1906).
Pozzi-EscoTT, M. E.: Bl. Soc. chim. (4) 9, 22 (1911).
RienÄCker, G.: Fr. 88, 37 (1932).
Scheinziss, O. G.: Betriebslab. (russ.) 4, 1047 (1935) durch Fr. 109, 198 (1937).
Schleicher, A.: Fr. 103, 198 (1935).
Sandell, E. B.: Ind. eng. Chem. Anal. Edit. 12, 762 (1940); 13, 809 (1941).
South African. Mining Engng. J. 63, Part I, 363 (1952) durch C. 1953, 2168.
Stumpf: Fr. 123, 1 (1941).
Taboury, M. F.: C. r. 154, 180 (1914).
Floyd Todd: J. chem. Educat. 15, 241 (1938).
Vivario U. Wagenaar: Pharm. Weekbl. 54, 159 (1917).
Wyrouboff, G.: Fr. 46, 477 (1907).
White, CH. E., u. C. S. LowE: Ind. eng. Chem. Anal. Edit. 13, 809 (1941)
White, CH. E., durch C. 1943, I, 1302.
Wenger, P., u. R. Duckert: Heiv. 28, 925 (1945) durch C. 1943, I, 1028.
Welcher, F.-J.: Chemical solution reagent useful to the them. biol. and bacteriologist, D. von Nostrand Co., New York 1942, S. 247.
Zermatten, H. W.: Kon. Akad. Wetensch., Amsterdam, Proc. 36, 829 (1933) durch C. 1934, I, 1359.
Author information
Authors and Affiliations
Editor information
Rights and permissions
Copyright information
© 1955 Springer-Verlag Berlin Heidelberg
About this chapter
Cite this chapter
Hartmann, H. (1955). Beryllium. In: Brechlin, A., Hartmann, H., Hoffmann, A., Jander, J., Schöne, H.H., Wendt, H. (eds) Elemente der Ƶweiten Gruppe. Handbuch der Analytischen Chemie, vol 2. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-662-25645-9_1
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-662-25645-9_1
Publisher Name: Springer, Berlin, Heidelberg
Print ISBN: 978-3-662-23568-3
Online ISBN: 978-3-662-25645-9
eBook Packages: Springer Book Archive