Abstract
Before the Second World War, child protection was in great majority carried out by volunteers or experienced experts without a diploma. This was true for family guardians, the composition of Guardianship Boards, with only the secretary, often a lawyer, being paid, and with the personnel in re-education homes. An exception on the rule was the juvenile judge, one of the few professionals within child protection. After the Second World War, a constant urge to professionalization and scientific research characterized child protection, which seems to be in a continuous crisis with in the 1960s, with the number of children dramatically decreasing, satisfaction with the work diminishing and pride of the job fading away. The numerous reports and publications published on reorganization and uplifting the quality of child protection proposed further professionalization and further research as the only option for the solution of the many and fundamental problems diagnosed, and such proposals also appeared in the proceedings of congresses celebrating the 1905 child acts in 1955, 1980 and 2005. The belief in professionalization and research was based on high expectations of changing behavior of children and parents and it developed in almost a belief in magic when those expectations failed.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Access this chapter
Tax calculation will be finalised at checkout
Purchases are for personal use only
Notes
- 1.
This paper is based on research into the following professional journals: Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk (on 1949–1978), SJOW (on 1973–1989), Tijdschrift Jeugdhulpverlening en Jeugdwerk (TJJ) (on 1989–1997), Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg (on 1997–2007), and Jeugdbeleid (from 2007 to 2011), together with research into the archives of two residential institutions, namely Nederlandsch Mettray and the Heldring Tehuizen. See Dekker et al. (2012).
- 2.
Max Weber (1864–1920) made the concept famous in his analysis of rationalization in ‘Science as a Profession’ [Wissenschaft als Beruf], originally a lecture at the University of Munich on November 7, 1917 (Weber, 1982, or. 1919).
- 3.
For the rest, in 1991, almost 20Â years after his rise to power, Finkensieper was found guilty for sexual abuse of several girls staying in the Heldring Institutions and had to go to jail for several years. It has been suggested in confidential sources that abuse already started during the above described power struggle, thus from the early 1970s (Dekker et al. 2012).
References
Alewijn, A. A. (1980). De Instellingen’, 75 jaar kinderwetten 1905–1980. Zwolle: Tjeenk Willink.
Bac, J. R. (1998a). De kinderstrafrechter 75 jaar: vitaal of terminaal?! In J. R. Bac (Ed.), De Kinderrechter 75 jaar: reden tot vreugde!? Deventer: Kluwer.
Bac, J. R. (1998b). Kinderrechter in strafzaken. Evolutie en evaluatie. Deventer: Gouda Quint.
Bartels, J. A. C. (1980). Kritiek, vertwijfeling en bezinning. De periode van 1955 tot 1980. In J. A. C. Bartels (Ed.), 75 jaar kinderwetten 1905–1980. Zwolle: Tjeenk Willink.
Bec, C., Duprat, C., Luc, J.-N., & Petit, J.-P. (Eds.). (1994). Philanthropies et politiques sociales en Europe (XVIII e -XX e siècles). Paris: Anthropos.
Becker, P. (2005). Dem Täter auf der Spur. Eine Geschichte der Kriminalistik. Darmstadt: Primus Verlag.
Becker, P., & Dekker, J. J. H. (2002). Doers: The emergence of an acting elite. In: J. J. H. Dekker & P. Becker (Eds.), Doers: Philanthropists and bureaucrats in the 19th century: Views on education and society, communication, collaboration. Special issue of Paedagogica Historica, 38(2/3), 427–432.
Bos, N., & van den Bos, C. (1989). De verhouding tussen beroepskrachten en vrijwilligers in het jeugd- en jongerenwerk. TJJ, 1, 22–25.
Brabander, B. (1978). Vrijwilligers terug in de kinderbescherming. SJOW, 6, 192–197.
Bras, J. (1973). De opleiding van de groepsleider. Een bijdrage tot ontwikkeling van orthopedagogische residentiële hulpverlening. Lochem: Tijdstroom.
Brouwer, G. (1998). Vrijwilligerswerk in het jeugdbeleid: overwaarde en overwaarden. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 3, 22–23.
Carlier, C. (1994). La prison aux champs. Les colonies d’enfants délinquants du nord de la France au XIXe siècle. Paris: Les Éditions de l’Atelier.
Commissie tot Reorganisatie van de Voogdijraden. (1949). Rapport van de Commissie tot Reorganisatie van de Voogdijraden [Commissie E.A.M. Lamers] Den Haag: Nationaal Bureau voor Kinderbescherming.
Cunningham, H., & Innes, I. (Eds.). (1998). Charity, philanthropy and reform. From the 1690s to 1850. New York: St. Martin.
Dassen, P. (1999). De onttovering van de wereld. Max Weber en het probleem van de moderniteit in Duitsland 1890–1920. Amsterdam: Van Oorschot.
de Jong, C. (2000). Functiedifferentiatie in de jeugdzorg. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 2, 18–25.
de Kort, N., & Stoeiers, J. (1977). Opleidng voor ‘residentieel agoog’: waaraan begin ik in vredesnaam? SJOW, 5, 24–30.
de Ruiter, J. (1980). Woord vooraf. In J. A. C. Bartels, J. E. Doek, L. van der Sijs, & G. Delfos (Eds.), 75 jaar kinderwetten 1 december 1905–1980 (pp. IX–XI). Zwolle: Tjeenk Willink.
de Vries, A. D. W., & van Tricht, F. J. G. (Eds.). (1905–1907). Geschiedenis der wetgeving op de misdadige jeugd (Wetten van 12 Febr. 1901 (563) en 12 Febr. 1901 (564). Verzameling van regeeringsontwerpen, gewisselde stukken, gevoerde beraadslagingen enz. Haarlem: Tjeenk Willink.
Dekema, H. J., Drillich, P. A., Houben, P., Maes, J., & Raessens, M. J. M. (1968). De sociale academies en de opleiding voor het inrichtinswerk. Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk, 22, 52–58.
Dekker, J. J. H. (1985). Straffen, redden en opvoeden. Het ontstaan en de ontwikkeling van de residentiële heropvoeding in West-Europa, 1814–1914, met bijzondere aandacht voor Nederlandsch Mettray. Assen: Van Gorcum.
Dekker, J. J. H. (1990). The fragile relation between normality and marginality. Marginalization and institutionalization in the history of education. Paedagogica Historica, 36(2), 13–29.
Dekker, J. J. H. (2001). The will to change the child. Re-education homes for children at risk in nineteenth century western Europe. Frankfurt am Main: Peter Lang.
Dekker, J. J. H. (2002). Demystification in the century of the child. The conflict between romanticism and disenchantment in (residential) youth care from the 1830’s to 2000. In E. J. Knorth, P. M. van den Bergh, & F. Verhey (Eds.), Professionalization and participation in child and youth care. Challenging understandings in theory and practice (pp. 27–48). Burlington: Ashgate.
Dekker, J. J. H. (2007). Opvoeding onder toezicht. De Nederlandse kinderwetten in de eeuw van het kind. In: Honderd jaar kinderwetten 1905–2005 (pp. 10–33). Den Haag: Ministerie van Justitie.
Dekker, J. J. H. (2010). Educational ambitions in history. Childhood and education in an expanding educational space from the seventeenth to the twentieth century. Frankfurt am Main: Peter Lang.
Dekker, J. J. H. (2011). The century of the child revisited. In M. Freeman (Ed.), Children’s rights: Progress and perspectives. Essays from the International Journal of Children’s Rights (pp. 477–495). Leiden: Martinus Nijhoff Publishers / Koninklijke Brill NV.
Dekker, J. J. H., & Grietens, H. (2015). Sexual abuse of children in foster care and the history of Dutch child protection: actors in fading spotlights. In J. Sköld & S. Swain (Eds.), In the midst of apology: professionals and the legacy of abuse among children in care (pp. 127–136). Sydney: Palgrave Macmillan.
Dekker, J. J. H., & Lechner, D. M. (1999). Discipline and pedagogics in history. Foucault, ariès, and the history of panoptical education. The European Legacy, 4, 37–49.
Dekker, J. J. H., et al. (2012). Jeugdzorg in Nederland, 1945–2010. Resultaten van deelonderzoek 1 van de Commissie-Samson: Historische schets van de institutionele ontwikkeling van de jeugdsector vanuit het perspectief van het kind en de aan hem/haar verleende zorg (Part I, Text, 413 pp.; Part II, Appendices, 219 pp). Groningen: Rijksuniversiteit Groningen.
Dimmendaal, G. (1998). Heropvoeding en behandeling, meisjes in Huize de Ranitz Groningen 1940–1967. Assen: Van Gorcum.
Directie Kinderbescherming. (1961). Verslag over de jaren 1950–1960. Den Haag: Staatsuitgeverij.
Directie Kinderbescherming. (1965). Verslag over de jaren 1961–1962. Den Haag: Staatsuitgeverij.
Directie Kinderbescherming. (1972). Verslag over de jaren 1964–1968. Den Haag: Staatsuitgeverij.
Directie Kinderbescherming. (1973). Verslag over de jaren 1969–1970. Den Haag: Staatsuitgeverij.
Directie Kinderbescherming. (1976). Verslag over de jaren 1971–1974. Den Haag: Staatsuitgeverij.
Directie Kinderbescherming. (1987). Verslag over de jaren 1985–1986. Den Haag: Staatsuitgeverij.
Doek, J. E. (1972). Vijftig jaar ondertoezichtstelling. Schets van ontstaan en ontwikkeling van een maatregel van kinderbescherming. Zwolle: Tjeenk Willink.
Dorhout, B. (1955). Taak en positie van de kinderrechter. In: Vijftig jaar kinderwetten. geschriften van de Nationale Federatie de Nederlandse Bond tot Kinderbescherming (pp. 113–121). Alphen aan den Rijn: Samson,.
Drillich, P. A. (1961). Is het beroep van inrichtingsopvoeder geestelijk hygiënisch verantwoord? De Koepel, 14, 488–500.
Drillich, P. A. (1975). Opleidingen inrichtingswerk bezien via hun literatuurlijsten. SJOW, 3, 403–408.
Dupont-Bouchat, M.-S., Pierre, E., Fecteau, J.-M., Trépanier, J., Petit, J.-G., Schnapper, B., & Dekker, J. J. H. (2001). Enfance et justice au XIX e siècle. Essais d’histoire comparée de la protection de l’enfance 1829–1914, France, Belgique, Pays-Bas, Canada. Paris: Presses Universitaires de France.
Enschedé, C. J. (1968). Rapport van de Commissie Kinderrechtspraak. Amsterdam.
Farge, A. (1986a). Marginaux. In A. Burguière (Ed.), Dictionnaire des Sciences Historiques (pp. 436–438). Paris: Presses Universitaires de France.
Farge, A. (1986b). La vie fragile. Violence, pouvoirs et solidarités à Paris au XVIII e siècle. Paris: Hachette.
Fecteau, J.-M., & Harvey, J. (Eds.). (2005). La régulation sociale entre l’acteur et l’institution. Pour une problématique historique de l’interaction/Agency and institutions in social regulation: Towards an historical understanding of their interaction. Sainte Foy: Presses de l’Université du Québec.
Forlevisi, L., Pottier, G.-F., & Chassat, S. (Eds.). (2005). Éduquer et Punir. La colonie agricole et pénitentiaire de Mettray (1839–1937). Rennes: Presses Universitaires de Rennes.
Foucault, M. (1975). Surveiller et punir. Naissance de la prison. Paris: Gallimard [English translation: Discipline and Punish (Middlesex: Penguin Books, 1977].
Freidson, E. (1994). Professionalism reborn. Theory, prophecy, and policy. Cambridge: Polity Press.
Goes, B. (1974). Maxima cum laude. SJOW, 2, 62–97.
Groenveld, S., Dekker, J. J. H., Willemse, T. R. M., & Dane, J. (Eds.). (1997). Wezen en boefjes. Zes eeuwen zorg in wees- en kinderhuizen. Hilversum: Verloren.
Hoefnagels, G. P., Mulock Houwer, D. Q. R., & Peper, B. (1970). Een nieuw plan voor de kinderbescherming. Meppel: Boom.
Hoekendijk, L. (1981). De vrijwilliger in de hulpverlening. Deventer: Van Loghum Slaterus.
Hofman, A. J. (1987). Meer praktijk in de practicum team begeleiding voor de orthopedagoog. Tijdschrift voor Jeugdhulpverlening SJOW, 15, 50–54.
Horstman, K. (2004). Managers en uitvoerenden mogen geen neutrale vehikels zijn van overheidsbeleid. Nederlands Tijdschrift voor Jeugdzorg, 3, 142–149.
Huizinga, J. (1986). Teambegeleiding, een must voor de orthopedagoog. SJOW, 14, 326–328.
Hutschemaekers, G., & Neijmeijer, L. (1998). Beroepen in beweging. Professionalisering en grenzen van een multidisciplinaire GGZ. Utrecht: Bohn Stafleu Van Loghum.
Jaarverslagen Nederlandsch Mettray on 1951–1954. Available on the institution.
Klijn, A. (1995). Tussen caritas en psychiatrie. Lotgevallen van zwakzinnigen in Limburg 1879–1952. Hilversum: Verloren.
Koekebakker, J., & Werkgroep Gestichtsdifferentiatie. (1959). Verzorging en opvoeding in kindertehuizen (Rapport van de Werkgroep Gestichtsdifferentiatie). Den Haag: Nederlandse Federatie voor Kinderbescherming.
Kolen, M. (2005). Autonomie in de jeugdzorg: vrucht van de relatie. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 3(4), 133–137.
Komen, J. (1949). Opleiding van het personeel der Rijksopvoedingsgestichten en Tuchtscholen. Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk, 3, 381–383.
Lindmeier B. (1998) Die Pädagogik des Rauhen Hauses. Zu den Anfängen der Erziehung schwieriger Kinder bei Johann Hinrich Wichern (Bad Heilbrunn).
Meijers, M. (2002). Begeleide omgang: vrijwillig of in justitieel kader? Nederlands Tijdschrift voor Jeugdzorg, 1, 15–18.
Meurs, P. (2008). De samenhang tussen structuurdenken en professionaliteit. Jeugdbeleid, 2, 127–132.
Monasso, T. (2010). Professionalisering in jeugdzorg leidt tot rust en regelmaat. Jeugdbeleid, 1, 35–40.
Muller, L. (1986). De zelfstandige pedagoog in de eerste lijn. SJOW, 14, 291–294.
N.B.K. (1950). Selectie, opleiding en rechtspositie van het opvoedkundig personeel, werkzaam in inrichtingen voor kinderbescherming. Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk, 4, 138-–140.
Oosterhuis, H., & Gijswijt-Hofstra, M. (2008). Verward van geest en ander ongerief. Psychiatrie en geestelijke gezondheidszorg in Nederland (1870–2005). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Overwater, J. (1948). Kinderrechtspraak en kinderbescherming. Alphen aan den Rijn: Samsom.
Overwater, J. (1949). De geschiedenis van de Nederlandsche Bond tot Kinderbescherming 1899–1947. Amsterdam: De Nationale Federatie de Nederlandsche Bond tot Kinderbescherming.
Overwater, J. (1951). Rapport van de commissie ingesteld met het doel van advies te dienen over de vraag in welke richting het rijkstucht- en opvoedingswezen en in verband daarmede het kinderstrafrecht zich zullen moeten ontwikkelen. Den Haag: Staatsdrukkerij- en Uitgeverijbedrijf.
Overwater, J. (1955). Rede van de voorzitter van de Nationale Federatie ‘De Nederlandse Bond tot Kinderbescherming’. In: Toespraken gehouden ter herdenking van de gouden kinderwetten op 1 december 1955, in de Ridderzaal te’s-Gravenhage (pp. 15–23).’s Gravenhage: Ministerie van Justitie.
Petit, J.-G. (1990). Ces peines obscures. La prison pénale en France 1780–1875. Paris: Fayard.
Poovey, M. (1995). Making a social body. British cultural formation, 1830–1864. Chicago: The University of Chicago Press.
Prins, P. G. (1949). Over Kinderbescherming en Opleiding. Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk, 3, 53–55.
Schnabel, P. (1996). Het jonge en het oude gezicht van de psychiatrie. In C. F. A. Milders (Ed.), De januskop van de psychiatrie (pp. 151–159). Assen: Van Gorcum.
Siegert, B., & Vogl, J. (Eds.). (2003). Europa. Kultur der Sekretäre. Zürich: Diaphanes.
Tames, I. (2009). Besmette jeugd. De kinderen van NSB’ers na de oorlog. Amsterdam: Balans.
ter Horst, W. (1970). Ontwarring en ordening. Ervaringen met meisjes in de zeer moeilijke opvoedingssituatie in de afdeling Orthopedagogiek van de Heldring-stichtingen te Zetten (Bet.). Kampen: Kok.
ter Horst, W. (1973). Proeve van een Orthopedagogisch Theorie-Concept. Kampen: Kok.
Twijnstra, M. H. (1989). Kwaliteit en professionaliteit in de jeugdhulpverlening. TJJ, 3, 44–51.
van Burik, A., Kayser, T., & van de Mortel, M. (2001). Vraaggestuurd werken vereist vier basiscompetenties. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 6, 288–291.
van den Bos, C., & Derksen, G. (1989). Beroepsopleidingen en vrijwilligerswerk. TJJ, 1, 49–51.
van der Bij, I., Willemse, T., Dane, J., & Lechner, D. (Eds.). (2006). Honderd jaar kinderbescherming, uitgave ter gelegenheid van het jubileum van de Raad voor de Kinderbescherming en de Kinderwetten (1905–2005). Amsterdam: Uitgeverij SWP.
van der Laan, G. (2002). Vraagsturing, professionaliteit en burgerschap. Sociale Interventie, 11, 44–051.
van der Lugt, H., & Wienke, D. (2005). De jeugdzorginstelling als kwalitaria. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 5, 204–207.
van der Ploeg, J. D. (2000). Een eeuw tehuizen: van idealisme naar professionalisme. In: R. de Groot (red.), Het kind van de eeuw: het kind van de rekening? Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 38: 69–88.
van der Ploeg, J. D., & Scholte, E. M. (1988). Tehuizen in beeld. Leiden: WOJ.
van der Steege, M. (2003). Vraaggericht werken en anders leren van professionals. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 6, 283–289.
van Gorp, K. (2007). Samen op weg naar een volwassen, professionele jeugdzorg. Jeugdbeleid, 1, 51–53.
van Spanje, M. J. A. (1956). Disposities tot homo-sexueel gedrag binnen het opvoedingswerk van inrichting of gesticht. Maandblad geestelijke volksgezondheid, 11, 161–173.
van Spanje, M. J. A. (1957). Het kind in de inrichting. Arnhem: Van Loghum Slaterus.
van Spanje, M. J. A. (1961). Over leiding, begeleiding en supervisie van de groepsleider in het internaat. Mozaïek, 12, 248–264.
van Spanje, M. J. A. (1976). Kind en pleeggezin. Gedachten en beschouwingen (2e herz. Dr.). Arnhem: Van Loghum Slaterus.
van Unen, A. (1999). Cliëntenbeleid en medewerkers. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 6, 22–27.
Veerman, P. (2009). Advocaten bij verhoor jongeren is eigen métier. Jeugdbeleid, 3, 133–135.
Verheij, F. (1999). Het einde van de psychotherapeut. Nederlands tijdschrift voor Jeugdzorg, 3, 20–23.
Verhoeff, J. (1974). Hogere beroepsopleiding IW: ook hoger funktiebereik? SJOW, 2, 7.
Wax, M. L. (1991). Magic, rationality and Max Weber. In P. Hamilton (Ed.), Max Weber: critical assessments (Vol. 2, pp. 59–65). London: Routledge [or.: Kansas Journal of Sociology, 1967 3, 12–19].
Weber, M. (1982, or. 1919). Wissenschaft als Beruf. In: J. Winckelmann (ed.), Gesammelte Aufsätze zur Wissenschaftslehere (pp. 582–613), Tübingen: J.C.B. Mohr/Paul Siebeck.
Weijers, I. (1999). De verantwoordelijkheidspedagogiek van Mulock Houwer. Nederlands tijdschrift voor opvoeding, vorming en onderwijs, 15, 82–102.
Weijers, I. (2001). De pedagogische taak van de kinderrechter. In P. Smeyers & B. Levering (Eds.), Grondslagen van de wetenschappelijke pedagogiek. Modern en postmodern (pp. 245–260). Rotterdam: Boom.
Weijers, I. (2005). De pedagogische uitdaging van het jeugdstrafrecht. Utrecht: SWP.
Werkgroep Stage. (1955). De samenwerking tussen inrichtingen voor kinderbescherming en opleidingscentra. Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk, 9, 3–9.
Westhoff, H. (1996). Geestelijke bevrijders. Nederlandse katholieken en hun beweging voor geestelijke volksgezondheid in de twintigste eeuw. Nijmegen: Valkhof Pers.
Willemse, T., & Rijsterborgh, H. (1982). De staffunctionaris in het tehuis. SJOW, 10, 136–137.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Editor information
Editors and Affiliations
Rights and permissions
Copyright information
© 2016 Springer International Publishing Switzerland
About this chapter
Cite this chapter
Dekker, J.J.H. (2016). A Belief in Magic. Professionalization in Post Second World War Forced Child Protection. In: Smeyers, P., Depaepe, M. (eds) Educational Research: Discourses of Change and Changes of Discourse. Educational Research, vol 9. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-30456-4_14
Download citation
DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-319-30456-4_14
Published:
Publisher Name: Springer, Cham
Print ISBN: 978-3-319-30455-7
Online ISBN: 978-3-319-30456-4
eBook Packages: EducationEducation (R0)