Samenvatting
Huisartsen doen relatief weinig meldingen van kindermishandeling bij Veilig Thuis. Daarom vroegen we huisartsen in 4 focusgroepen hoe zij een vermoeden van kindermishandeling ontwikkelden, wat zij daarmee deden en welke hindernissen ze tegenkwamen. Het niet-pluisgevoel blijkt een duidelijk alarmerende functie te hebben. Huisartsen blijven meestal niet passief bij een vermoeden, maar stellen weinig vertrouwen in Veilig Thuis.
Literatuur
Sethi D, Bellis M, Hughes K, et al. European report on preventing child maltreatment. Copenhagen: World Health Organization Europe, 2013.
Alink L, Prevoo M, Van Berkel S, et al. NPM-2017: Nationale prevalentiestudie mishandeling van kinderen en jeugdigen. Leiden: Universiteit Leiden/TNO, 2018.
Toolkit meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, 2019. www.rijksoverheid.nl, geraadpleegd december 2020.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Stolper CF, Verdenius JP, Dinant GJ, Van de Wiel MW. Wat doen huisartsen bij een vermoeden van kindermishandeling? Huisarts Wet 2021;64(3):22-7. DOI:10.1007/s12445-021-1047-9.
Mogelijke belangenverstrengeling: niets aangegeven.
About this article
Cite this article
Stolper, E., Verdenius, JP., Dinant, GJ. et al. Wat doen huisartsen bij een vermoeden van kindermishandeling?. Huisarts Wet 64, 22–27 (2021). https://doi.org/10.1007/s12445-021-1047-9
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12445-021-1047-9