Samenvatting
Muris JWM, Damoiseaux RAMJ, Van Dijk N. Bijwerkingen en valkuilen van EBM: trap er niet in! Huisarts Wet 2017;60(11):548-50. Huisartsen zijn echte evidence-based zorgverleners. Systematische reviews en richtlijnen helpen ons bij het nemen van beslissingen – evidence-based medicine (EBM) heeft ons veel opgeleverd. Door de sterke nadruk op de wetenschappelijk onderbouwing is de kans echter groot dat de wensen en situatie van de specifieke patiënt die tegenover ons zit en onze eigen klinische ervaring te weinig aandacht krijgen. Uitkomsten uit onderzoek kunnen daarnaast een te grote invloed krijgen op ons handelen en de afrekening door zorgverzekeraars te sterk bepalen. Ook kan de industrie klinisch irrelevant onderzoek gebruiken voor financieel gewin. Deze ontwikkelingen hebben weerstand tegen EBM opgeroepen. Het is daarom van groot belang om tijdens de opleiding het eigenlijke perspectief van EBM centraal te stellen: het gebruik van evidence met inachtneming van de wens en situatie van de patiënt, en de klinische expertise van de arts. Behalve bevragen, zoeken en wegen van evidence moeten we de vertaalslag naar de praktijk benadrukken. Hoe kunnen we de valkuilen en bijwerkingen van een te beperkte toepassing van EBM ontwijken?
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Muris JWM. Opgelucht door de eerste lijn. Oratie Universiteit Maastricht, Maastricht, 25 september 2015.
Damoiseaux RAMJ. Van Boerhaave tot academisch huisarts. Oratie Universiteit Utrecht, Utrecht, 11 september 2014.
Van Dijk N. Evidence Based Meducation. Oratie Universiteit van Amsterdam, Amsterdam, 7 april 2016.
Greenhalgh T, Howick J, Maskrey N. Evidence Based Medicine Renaissance Group. Evidence based medicine: a movement in crisis? BMJ 2014;348:g3725.
Gagyor I, Bleidorn J, Kochen MM, Schmiemann G, Wegscheider K, Hummers-Pradier E. Ibuprofen versus fosfomycin for uncomplicated urinary tract infection in women: randomised controlled trial. BMJ 2015;351:h6544.
Burgers JS. Opschudding over evidencebased medicine. Van reductionisme naar realisme in de toepassing van richtlijnen. Ned Tijdschr Geneeskd 2017;390:415-23.
Djulbegovic B, Guyatt GH. Progress in evidence-based medicine: a quarter century on. Lancet 2017;6736:31592-6.
Kortekaas MF, Bartelink ML, Boelman L, Hoes AW, De Wit NJ. General practice trainees’ information searching strategies for clinical queries encountered in daily practice. Fam Pract 2015;32:533-7.
Glasziou P, Burls A, Gilbert R. Evidence based medicine and the medical curriculum. The search engine is now as essential as the stethoscope. BMJ 2008;337:a1253.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Vakgroep huisartsgeneeskunde, Care and Public Health Research Institute (Caphri), Universiteit Maastricht, Maastricht: prof.dr. J.W.M. Muris, hoogleraar huisartsgeneeskunde/vakgroepvoorzitter. Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijnsgeneeskunde, Universitair Medisch Centrum Utrecht, Utrecht: prof.dr. R.A.M.J. Damoiseaux, hoogleraar huisartsgeneeskunde/hoofd huisartsopleiding. Afdeling huisartsgeneeskunde, Academisch Medisch Centrum – Universiteit van Amsterdam, Public Health Research Institute, Amsterdam: prof.dr. N. van Dijk, hoogleraar onderwijs en opleiden/teamleider onderzoek Huisartsopleiding • Mogelijke belangenverstrengeling: niets aangegeven.
About this article
Cite this article
Muris, J., Damoiseaux, R. & van Dijk, N. Bijwerkingen en valkuilen van EBM: trap er niet in!. Huisarts Wet 60, 548–551 (2017). https://doi.org/10.1007/s12445-017-0349-4
Received:
Accepted:
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s12445-017-0349-4