Abstract
Thuisbeademing (of correcter: chronische beademing buiten het ziekenhuis) vindt haar oorsprong in de poliomyelitisepidemie in het midden van de vorige eeuw. In die tijd werden patiënten beademd met een zogenoemde ijzeren long. De patiënt lag met het hele lichaam (met uitzondering van het hoofd) in een grote cilinder, die voorzien was van een zuiger. Deze zuiger creeerde afwisselend een negatieve en positieve druk, die ervoor zorgde dat lucht de long in- en uitstroomde. Op speciale beademingsafdelingen werden soms meerdere patiënten tegelijk beademd, waaronder ook kinderen.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Similar content being viewed by others
Literatuur
Jansen NJG, et al. Thuisbeademing voor kinderen, indicatiestelling en organisatierichtlijn. Utrecht, november 2008.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Dhr. drs. J.P.J. van Gestel, kinderarts-intensivist, afdeling Intensive Care Kinderen, Wilhelmina Kinderziekenhuis, UMC Utrecht. Dhr. dr. M.J. Kampelmacher, internist-intensivist, Centrum voor Thuisbeademing, Academisch Ziekenhuis Utrecht, UMC Utrecht.
Correspondentieadres: Drs. J.P.J. van Gestel, afdeling Intensive Care Kinderen, Wilhelmina Kinderziekenhuis, UMC Utrecht, Postbus 85090, 3508 AB Utrecht.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
van Gestel, J.P.J., Kampelmacher, M.J. Thuisbeademing bij kinderen. KIND 77, 94 (2009). https://doi.org/10.1007/BF03086368
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03086368