Samenvatting
Boendermaker PM. De huisarts als opleider. Huisarts Wet 2003;46(12):669-72.
De huisarts die besluit te gaan opleiden kiest daar bewust voor. Hij krijgt daarmee een tweede beroep: hij is niet meer alleen huisarts, maar wordt ook opleider. Het opleiden kan veel voldoening en inspiratie geven, maar ook leiden tot onverwachte dilemma's en moeilijkheden.
Omdat het opleiderschap specifieke bekwaamheden van de huisarts vraagt, is het noodzakelijk huisartsen daarvoor goed op te leiden. Niet alleen wordt de huisarts hiermee een betere opleider en kan hij dus zijn vakmanschap beter overdragen op een jonge generatie huisartsen, ook fungeert hij voor een haio als een beter didactisch rolmodel. Daardoor zal deze, als hij later zelf gaat opleiden, dat ook beter doen.
Voor de meeste opleiders zal het opleidersschap een reflectie op en daardoor een verdieping van hun eigen handelen als huisarts teweegbrengen.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Jaarverslag HVRC 2002. Utrecht: KNMG, 2003:7.
Basistakenpakket van de huisarts. Utrecht: LHV, 1983:46.
Spencer-Jones R. Why do trainers train? Education for Primary Care 1997;8:31-7.
Schellekens JWG. Opleider en huisarts; docent en hulpverlener. Huisarts Wet 1993;36:140-2.
Boendermaker PM. Meesterschap. Van verkenning naar herkenning van de goede huisartsopleider [Proefschrift]. Maarssen: Elsevier, 2003.
Slort W, Van Staveren M, De Haan M. Dragen instructie en toetsing bij aan de kwaliteit van huisartsopleiders? Bulletin Medisch Onderwijs 1996;15:8-16.
Schol S. Agogische bekwaamheid van praktijkopleiders in de huisartsgeneeskunde [Proefschrift] Brussel: VUB, 2003.
Schol S. A Multiple-station Test of the Teaching Skills of General Practice Preceptors in Flanders, Belgium. Acad Med 2001;76:176-80.
Muggen HK, Van Zalinge EAB, Veldhuis M. Toetsen van huisartsopleiders, een experiment. Huisarts Wet 2002;45:473-5.
Veldhuis M, Muggen HK, Hoenen JAHJ, Van Zalinge EAB. Kennis over consultvoering: een toets voor huisartsopleiders. Huisarts Wet 2002;45:733-5.
Pitts J, Coles C, Thomas P. Exploring the introduction of a performance- based component in the certification and recertification of general practice trainers. Education for Primary Care 1998;9:316-24.
Boendermaker PM, Schuling J. Toetsing van huisartsopleiders. De toetsinstrumenten getoetst. Huisarts Wet 2001;44:248-50.
Werkgroep raamcurriculum. Raamplan Huisartsopleiding. Utrecht: Raad voor de Huisartsopleiding, 2001.
Van Berkestijn LGM. Leren leren. Over de vernieuwing van de huisartsopleiding. Huisarts Wet 2002;45:248-52.
Barrows HS. The tutorial process. Springfield (Il.): Southern University School of Medicine, 1988.
Ainley P, Rainbird H. Apprenticeship. Towards a New Paradigm of Learning. London: Kogan Page, 2002.
Wanrooij BS, Boendermaker PM. De voorkeursleerstijl van de huisarts in opleiding en huisartsopleider in de één op één leersituatie. In: Ten Cate ThJ, Dikkers JH, Houtkoop E, Pollemans MC, Pols J, Smal JA, redactie. Gezond Onderwijs-5. Proceedings Gezond Onderwijs Congres 1995. Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum, 1996:421-3.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Disciplinegroep Huisartsgeneeskunde Rijksuniversiteit Groningen, afdeling Huisartsopleiding, Bloemsingel 1, 9713 BZ Groningen: dr. P.M. Boendermaker, huisarts-onderwijscoördinator.
Mogelijke belangenverstrengeling: PMB is adjunct-hoofd van de huisartsopleiding RUG.
About this article
Cite this article
Boendermaker, P. De huisarts als opleider. HUWE 46, 155–158 (2003). https://doi.org/10.1007/BF03083233
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03083233