Samenvatting
Tien jaar geleden kreeg Cees Zomers (42) beenmergkanker. De prognose was niet gunstig, maar de chemokuur sloeg aan en na een beenmergtransplantatie kon hij het ziekenhuis verlaten. Genezen, maar totaal verzwakt. Die eerste tijd kon hij weinig meer dan met de hond over de hei lopen. Langzaam verbeterde zijn conditie en na 6 maanden ging hij voorzichtig weer werken als leraar techniek. Hij was nog niet de oude, maar dat komt wel weer, dacht hij. Die tijd zou echter nooit meer terugkomen. Cees bleef extreem moe na genezing van de kanker. ‘Ik noem het geen vermoeidheid, ik noem het uitputting. Als je vermoeidheid zegt, zegt iedereen: Ik ben ook wel eens moe. Ze begrijpen het niet.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Andries F, Wevers C. Werken met een neuromusculaire aandoening. Amsterdam: NIA TNO, 1996.
Chorus AMJ, Miedema HS. Kanker en werk, samenvatting eerste resultaten van een dwarsdoorsnede onderzoek. Leiden: TNO Preventie en Gezondheid, 1999.
Jaarverslag Breed Platform Verzekerden en Werk. 1998. Kremer A, Wevers C, Andries F. Werken met multiple sclerose. Amsterdam: NIA TNO, 1997.
Overleven, winter 2000/2001.
Tijdschrift Kanker 20 juni 1996: ‘Het is hard werken hoor, zo'n ziekte’.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Personalia
Maria Hendriks is journalist, tevens voorzitter van de NFK-werkgroep Vermoeidheid. Ze schreef Wees blij dat je nog leeft, genezen van kanker (uitgeverij Walburg Pers) en Een lichaam van lood, extreme vermoeidheid na kanker (uitgeverij Plataan)
Correspondentieadres
Mw. M. Hendriks, NFK, Postbus 8152, 3503 RD Utrecht; Jan van Eijckstraat 25, 1077 LG Amsterdam. E-mail:
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Hendriks, M. Blijvende vermoeidheid na kanker. TVBV 10, 25–26 (2002). https://doi.org/10.1007/BF03073681
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03073681