Abstract
De Rorschachtest is wereldwijd één van de meest gebruikte instrumenten in de psychodiagnostiek. De populariteit van deze test bleek ook op de vijftigste verjaardag van de ‘International Rorschach Society’ (irs), die op de Vrije Universiteit Amsterdam werd gevierd. Een groot internationaal gezelschap was er aanwezig, en voorzitter Exner verklaarde met trots dat de irs 2600 leden heeft, afkomstig uit 22 landen. Maar de test kent ook veel tegenstanders. De testprocedure lokt sterke reacties uit en spreekt tot de verbeelding van mensen omdat de psycholoog – op schijnbaar ondoorgrondelijke wijze – uit persoonlijke waarnemingen van inktvlekken persoonlijkheidskenmerken kan afleiden. Zoals besproken door Van Kemenade (zie PsychoPraxis 2000 nr 9) is de controverse onlangs weer opgelaaid in de vakliteratuur. Daarom wil ik hier stilstaan bij de vraag: is de Rorschachtest een bruikbaar en nuttig instrument voor de klinische praktijk?
Notes
Meyer GJ (2000) On the science of Rorschach research. Journal of personality assessment 75: 46-82
Bijvoorbeeld volgens het model van therapeutische psychodiagnostiek: Finn SE & Tonsager ME (1997) Information-gathering and therapeutic models of assessment: complementary paradigms. Psychological assessment 9: 374-385
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Dr. J.H. Kamphuis, programmagroep Klinische Psychologie, Roetersstraat 15, 1018 WB Amsterdam.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Kamphuis, JH. Is de Rorschachtest een bruikbaar en nuttig instrument voor de klinische praktijk?. PSYC 3, 5–7 (2001). https://doi.org/10.1007/BF03071887
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03071887