Ultrageluidtherapie voor het carpale-tunnelsyndroom: een placebo-gecontroleerde willekeurige studie

Samenvatting

Doelstelling: beoordeling van de werkzaamheid van ultrageluidbehandeling voor licht tot tamelijk ernstig idiopathisch carpale-tunnelsyndroom.

Ontwerp: willekeurige, dubbelblinde placebo-gecontroleerde studie met beoordelingen van de waarden bij aanvang, na twee weken en na zeven weken behandeling, alsmede bij een vervolgonderzoek na zes maanden (acht maanden na evaluatie van de uitgangswaarden).

Locatie: polikliniek van een universiteitsafdeling voor fysische geneeskunde en revalidatie in Wenen.

Proefpersonen: 45 patiënten met een licht tot tamelijk ernstig bilateraal carpale-tunnelsyndroom, vastgesteld door middel van elektroneurografie.

Interventie: 20 sessies met (actieve) ultrageluidbehandeling (1 MHz, 1,0 W/cm2, gepulseerde modus 1:4, 15 minuten per sessie), toegediend op het gebied boven de carpale tunnel van de ene pols en een als zodanig onherkenbare placebo-ultrageluidbehandeling toegediend op de andere pols. De eerste tien behandelingen werden dagelijks uitgevoerd (vijf sessies per week); tien verdere behandelingen werden gedurende vijf weken tweemaal per week uitgevoerd.

Belangrijkste uitkomstmetingen: scores voor de mate van de subjectieve symptomen aan de hand van een visueel-analoge schaal; elektroneurografische metingen (bijvoorbeeld distale motorische latentie en sensorische antidrome zenuwgeleidingssnelheid).

Resultaten: de verbetering was significant meer uitgesproken bij de actief behandelde polsen dan bij de placebo behandelde polsen zowel voor de subjectieve symptomen (p < 0,001, gepaarde t-toets) als voor de elektroneurografische variabelen (distale motorische latentie p < 0,001, gepaarde t-toets; sensorische antidrome zenuwgeleidingssnelheid p < 0,001, gepaarde t-toets). Het behandelingseffect was bij het vervolgonderzoek na zes maanden nog steeds aanwezig.

Conclusie: de resultaten wijzen erop dat de effecten van ultra-geluidbehandeling bij patienten met een licht tot tamelijk ernstig idiopathisch carpale-tunnelsyndroom op korte tot redelijke termijn bevredigend zijn. Deze bevindingen dient nog te worden bevestigd en ultrageluidbehandeling moet worden vergeleken met standaard conservatieve en invasieve behandelmethoden.