Samenvatting
Het onderzoek waarover gerapporteerd wordt betreft de conceptualisering en ontwikkeling van behandelmotivatie bij jongeren in een justitiële behandelinrichting. Bij 28 jeugdige cliënten en hun begeleiders werden kort na plaatsing en vier tot vijf maanden later met gestandaardiseerde vragenlijsten, op basis van de motivatietheorie van Prochaska en DiClemente, data verzameld. Categorale principale componentenanalyse laat zien dat behandelmotivatie uit twee dimensies bestaat: 1. gerichtheid op gedragsverandering, en 2. contactname in de behandeling. Veelal wordt aangenomen dat behandelmotivatie bij deze jongeren aan het begin van de plaatsing vrijwel afwezig is en bovendien vaak niet of nauwelijks tot ontwikkeling komt. Het onderzoek logenstraft beide veronderstellingen.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Adriani, P. J. A. (1993). Overbruggen van verschillen: Hulpverlening aan jeugdigen uit allochtone groepen. Leiden: Universiteit Leiden, Sectie Interculturele Pedagogiek.
American Psychiatric Association (1994). Beknopte handleiding bij de diagnostische criteria van de DSM-IV. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Cook, B., Blatt, S. J., & Ford, R. Q. (1995). The prediction of therapeutic response to long-term intensive treatment of seriously disturbed young adult inpatients. Psychotherapy Research, 5, 218-230.
Geerlings, P. J., Van den Brink, W., & Schippers, G. M. (1996).Behandelingsstrategieën bij alcoholproblemen. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Gold, N. (1990). Motivation: The crucial but unexplored component of social work practice. Social Work, 35, 49-56.
Hageman-Smit, J. (1976). De cliënt en zijn hulpverlener, een paar apart. Een onderzoek naar de positie van de cliënt in de geestelijke gezondheidszorg (dissertatie). Alphen aan den Rijn: Samsom.
Hudig, J. C. (1974). Voorwoord. In J. Schouten, S. Hirsch, & H. Blankstein (Red.), Laat je niet kennen. Over residentiële behandeling van adolescenten (pp. 17-18). Deventer: Van Loghum Slaterus.
Hutjes, J. M., & Van Buuren, J. A. (1992). De gevalsstudie. Strategie van kwalitatief onderzoek. Meppel (etc.): Boom.
Kazdin, A. E. (1998). Drawing valid inferences from case studies. In A. E. Kazdin (Ed.), Methodological issues and strategies in clinical research. Second edition (pp. 403-417). Washington, DC: American Psychological Association.
Klomp, M. (1995). Residentiële behandeling van jongeren met agressief gedrag. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 34, 332-344.
Knorth, E. J. (1987). Opname op maat: Een verkennend onderzoek naar de intakeprocedure als begin van residentiële jeugdhulpverlening (dissertatie). Leuven/Amersfoort: Acco.
Kromhout, M. H. C., Eldering, L., & Knorth, E. J. (2000). Cultural differences in residential child and youth care: Analysing perspectives. Child and Youth Care Forum, 29, 359-372.
Matthys, W. (1995). Oppositioneel-opstandige en antisociale gedragsstoornissen. In F. A. R. Sanders-Woudstra, F. C. Verhulst, & H. F. J. de Witte (Red.), Kinder- en jeugdpsychiatrie I: Psychopathologie en behandeling (pp. 181-202). Assen: Van Gorcum.
McNemar, Q. (1969). Psychological statistics(fourth edition). New York (etc.): John Wiley and Sons Inc.
McNown Johnson, M. (1999). Managing perceptions: A new paradigm for residential group care. Child and Youth Care Forum, 28, 165-179.
Meulman, J. J. (1999). De toegepaste datatheorie en de verwondering (oratie). Leiden: Universiteit Leiden.
Meulman, J. J., & Heiser, W. (1999). Categories 10.0. Chicago: SPSS Inc.
Miller, W. R. (1985). Motivation for treatment: A review with special emphasis on alcoholism. Psychological Bulletin, 98, 84-107.
Miller, W. R., & Rollnick, S. (1991). Motivational interviewing. New York: Guilford Press.
Prochaska, J. O., & DiClemente, C. C. (1982). Transtheoretical therapy: Toward a more integrative model of change. Psychotherapy, 19, 276-288.
Prochaska, J. O., & DiClemente, C. C. (1984). The transtheoretical approach. Homewood, Ill.: Dow Jones Irwin.
Prochaska, J. O., Norcross, J. C., & DiClemente, C. C. (1994).Changing for good. New York: William Morow and Company.
Rahm, D. (1977). Zur Gesprächsführung mit Jugendlichen; kreative Ansätze zur Motivationsförderung in der Anfangsphase.Praxis der Kinderpsychologie und Kinderpsychiatrie, 26, 274-278.
Rink, J. E. (1982). Factoren die de bereikbaarheid van gedwongen geplaatste jongeren voor hun begeleiders mede bepalen. In J. E. Rink (Red.),Ontwikkelingen in de residentiële hulpverlening (pp. 54-85). Groningen: Wolters-Noordhoff.
Rink, J. E. (1986). Gedwongen geplaatste jongeren en hun bereikbaarheid. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 25, 240-252.
Schippers, G. M., Van Emst, A. J., & Van Bilsen, H. P. J. G. (1988). Motiveringstechnieken. Tijdschrift voor Directieve Therapie, 8, 135-148.
Sifneos, P. E. (1968). The motivational process; a selection and prognostic criterium for psychotherapy of short duration. The Psychiatric Quarterly, 42, 271-279.
Simpson, D. D., & Joe, G. W. (1993). Motivation as a predictor of early dropout from drug abuse treatment. Psychotherapy, 30, 357-368.
Smit, M. (1991). Leaving residential care; a stressful experience. In W. Hellinckx, E. Broeckaert, A. VandenBerge, & M. J. Colton (Eds.),Innovations in residential care (pp. 211-225). Leuven: Acco.
Stikker, A., & Van Gelder, K. (1980). Verhalen van hulp. De visie van cliënten en maatschappelijk werkers op het hulpverleningsproces in het algemeen maatschappelijk werk. Den Haag: Nederlands Instituut voor Maatschappelijk Werk Onderzoek (Nimawo).
Van Beugen, M. (1972). Motivatie en hulpverlening. Tijdschrift voor Mens en Welzijn, 26, 57-66.
Van Binsbergen, M. H. (1997). Motivatieontwikkeling (doctoraalscriptie). Leiden: Universiteit Leiden, Afdeling Orthopedagogiek.
Van Binsbergen, M. H. (in voorbereiding). Ontwikkeling van behandelmotivatie bij jongeren in een justitiële jeugdinrichting.
Van den Dungen, M. G. M., & Kars, H. (1981). De organisatie van de behandelingsinrichting. In J. D. van der Ploeg (Red.), Jeugd (z)onder dak II (pp. 184-198). Alphen aan den Rijn/Brussel: Samsom.
Van der Doef, P. L. M. (1992). Four features of child psychopathology: An interdisciplinary model of classification and treatment. In J. D. Van der Ploeg, P. M. van den Bergh, M. Klomp, E. J. Knorth, & M. Smit (Eds.), Vulnerable youth in residential care II: Clients, staff and the system (pp. 19-27). Leuven: Garant Publishers.
Van der Elzen, R. (1999). Een kinder- en jeugdpsychiater op het Rentray? Utrecht: Universiteit Utrecht/Academisch Ziekenhuis Utrecht, Afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie.
Van der Laan, P. H., Verwers, C., & Essers, A. A. M. (1992).Moeilijk plaatsbare jongeren. Arnhem: Gouda Quint.
Van der Ploeg, J. D., & Scholte, E. M. (2000). Nieuwe programma's voor jeugdigen met ernstige psychosociale problemen nader belicht. Tijdschrift voor Orthopedagogiek, 39, 221-235.
Van Yperen, T. A. (2000). De cliënt centraal: kreet of kans?Kind en Adolescent, 21, 93-96.
Veerman, J. J. (1977). Als hulp wordt opgelegd. De problematiek rond de hulpverlening in een orthopedagogisch behandelingsinstituut (dissertatie). Groningen: Wolters-Noordhoff.
Vreeman, M. J. (1992). Leerprojecten orthopedagogisch gewikt en gewogen. Het leerproject als alternatieve sanctie nader geanalyseerd (dissertatie). Groningen: Stichting Kinderstudies.
Welling, M. (2000). Vraaggericht werken in de jeugdhulpverlening.Nederlands Tijdschrift voor Jeugdzorg, 4, 28-32.
Wigboldus, M., Solinger, J. W., Zandberg, Tj., & Rink, J. E. (1998). Wederzijdse bereikbaarheid van groepsopvoeders en jongeren op de werkvloer van een justitiële jeugdinrichting. Een bijdrage aan het vier-variabelenonderzoek op Rentray. Groningen: Stichting Kinderstudies.
Yin, R. K. (1984). Case study research: Design and methods. London: Sage.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Mevr. drs. M. H. van Binsbergen, orthopedagoog, heeft vanuit de Universiteit Leiden, Afdeling Orthopedagogiek, onderzoek gedaan naar behandelingsmotivatie in de intramurale justitiële jeugdzorg.
Dr. E. J. Knorth, psycholoog, is als universitair hoofddocent jeugdhulpverlening verbonden aan de Universiteit Leiden, Afdeling Orthopedagogiek.
Dr. M. Klomp, orthopedagoog, is als universitair docent jeugdhulpverlening verbonden aan de Universiteit Leiden, Afdeling Orthopedagogiek.
Mevr. prof. dr. J. J. Meulman, psycholoog, is als hoogleraar datatheorie verbonden aan de Universiteit Leiden, Afdeling Algemene en Gezinspedagogiek.
Contactadres: mevr. drs. M. H. van Binsbergen en dr. E. J. Knorth, Universiteit Leiden, Faculteit der Sociale Wetenschappen, Afdeling Orthopedagogiek, Sectie Jeugdhulpverlening, Postbus 9555, 2300 RB Leiden, e-mail: knorth@fsw.leidenuniv.nl
About this article
Cite this article
van Binsbergen, M.H., Knorth, E.J., Klomp, M. et al. Motivatie voor behandeling bij jongeren met ernstige gedragsproblemen in de intramurale justitiële jeugdzorg. KIAD 22, 193 (2001). https://doi.org/10.1007/BF03060824
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03060824