Samenvatting
Bovenstaande vergelijking werd gedaan door middel van een dubbelblind placebo-gecontroleerd onderzoek bij 556 mensen met persisterend atriumfibrilleren die anticoagulantia kregen. Van hen kregen at random 225 mensen amiodaron, 222 sotalol en 109 placebo met 1-4,5 jaar follow-up. Het primaire eindpunt van dit onderzoek was het tijdsverloop vanaf dag 28 na randomisatie tot aan het eerstvolgende recidief dat bepaald werd door middel van wekelijkse monitoring via de telefoon. Atriumfibrilleren is de meest voorkomende aritmie die chronische behandeling vergt, gericht is op conversie en behoud van het sinusritme. De vraag was nog open of een regulair ritme een gunstiger overleving met zich brengt dan het binnen de perken houden van het ritme. Doel van de dubbelblinde Sotalol Amiodarone atrialFibrillation Efficacy Trial (SAFE-T) was het vaststellen van het vermogen van sotalol en amiodaron om conversie van atriumfibrilleren te bewerkstelligen en sinusritme bij patiënten te handhaven en uit te vinden of amiodaron superieur was aan sotalol en of beide stoffen superieur waren aan placebo bij mensen met chronisch atriumfibrilleren.
Literatuur
Singh BN, Singh SN, Reda DJ, Tang C, Lopez B, Harris CL, et al. Amiodarone versus Sotalol for Atrial Fibrillation. N Engl J Med 2005;352:1861-72.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
van der Does, E. Amiodaron vergeleken met sotalol voor atriumfibrilleren. MFAM 43, 174–175 (2005). https://doi.org/10.1007/BF03058629
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03058629